Als een gekleurd uitstrijkje van Staphylococcus epidermidis en Escherichia coli gemaakt van zeven dagen oude culturen onder een microscoop zou worden onderzocht, zou het verschillende kenmerken vertonen op basis van de specifieke gebruikte kleurmethode. Laten we eens kijken naar Gram-kleuring, een veelgebruikte differentiële kleuringstechniek in de microbiologie:

Gramkleuringsresultaten:

1). Staphylococcus epidermidis:

- Gram-positief:S. epidermidis zou de kristalviolette kleurstof behouden en onder de microscoop paars lijken. Gram-positieve bacteriën hebben een dikke laag peptidoglycan in hun celwanden, waardoor ze de initiële kleuring tijdens de ontkleuringsstap kunnen behouden.

2). Escherichia coli:

- Gram-negatief:E. coli verliest de kristalviolette kleurstof tijdens de ontkleuringsstap en neemt vervolgens de tegenkleuring (safranine of fuchsine) op. Onder de microscoop zou het rood of roze lijken. Gram-negatieve bacteriën hebben een relatief dunne peptidoglycaanlaag en een buitenmembraan, waardoor ze Gram-negatief zijn.

Aanvullende opmerkingen:

- Cellulaire morfologie:

- S. epidermidis: Het vormt druifachtige clusters van ronde of ovale cellen.

- E. coli: Staafvormige, enkele cellen, meestal gerangschikt in korte ketens of paren.

- Koloniekenmerken:

- S. epidermidis: Kan witte of grijswitte, cirkelvormige kolonies op agarplaten vertonen.

- E. coli: Heeft meestal roze of roodachtige kolonies op agarplaten vanwege het vermogen om lactose te fermenteren.

- Pigmentatie:

- S. epidermidis: Produceert geen pigmenten en lijkt niet-gepigmenteerd.

- E. coli: Sommige soorten kunnen pigmenten produceren, zoals een blauwachtig groen pigment dat 'colicine' wordt genoemd.

Het is echter belangrijk op te merken dat sommige bacteriestammen variaties kunnen vertonen in hun kleuringseigenschappen of koloniekenmerken. Raadpleeg altijd standaard diagnostische tests en biochemische tests voor nauwkeurige identificatie en differentiatie van bacteriesoorten.