De builenpest wordt voornamelijk overgedragen via de beten van geïnfecteerde vlooien. Deze vlooien verwerven de pestbacterie, Yersinia pestis, doorgaans van knaagdieren, zoals ratten, die als natuurlijke reservoirs voor de bacteriën dienen. Wanneer een geïnfecteerde vlo een mens of een andere gevoelige gastheer bijt, kunnen de bacteriën de huid binnendringen en een infectie veroorzaken.

De builenpest wordt gekenmerkt door de vorming van gezwollen en gevoelige lymfeklieren, bekend als buboes, meestal in de oksels, liezen of nek. Deze buboes worden veroorzaakt door de ophoping van geïnfecteerd vocht, bacteriën en immuuncellen op de plaats van de vlooienbeet.

Hoewel vlooienbeten de belangrijkste wijze van overdracht zijn, kan de pest ook worden overgedragen door direct contact met geïnfecteerde dieren of mensen, of door het inademen van ademhalingsdruppeltjes die de bacterie bevatten. Deze vormen van overdracht komen echter minder vaak voor dan vlooienbeten.

Om de overdracht van de builenpest te voorkomen, is het van cruciaal belang om de vlooienpopulaties onder controle te houden en hun contact met mensen te voorkomen. Maatregelen zoals de bestrijding van knaagdieren, goede sanitaire voorzieningen en het gebruik van insecticiden kunnen het risico op overdracht door vlooien helpen verminderen. Bovendien zijn vroege detectie en behandeling van geïnfecteerde personen essentieel om verdere verspreiding van de ziekte te voorkomen.