Cholera is een acute darmziekte die wordt gekenmerkt door overvloedige waterige diarree. De veroorzaker, Vibrio cholerae, produceert twee toxinen:choleratoxine (CT) en hittelabiel toxine (LT). Deze toxines verstoren de normale functie van de dunne darm, wat resulteert in de afscheiding van grote hoeveelheden chloride en water in het darmlumen.

Choleratoxine (CT) is de belangrijkste virulentiefactor van V. cholerae. Het is een enkel polypeptide met een molecuulgewicht van ongeveer 84 kDa. CT bestaat uit twee subeenheden, A en B. De A-subeenheid is verantwoordelijk voor de toxische activiteit van CT, terwijl de B-subeenheid verantwoordelijk is voor binding aan het celoppervlak en het vergemakkelijken van de toegang van de A-subeenheid tot de cel.

LT is structureel en functioneel vergelijkbaar met CT. LT is echter hittelabiel en kan worden geïnactiveerd door gedurende 30 minuten te verwarmen op 60°C. LT heeft ook een iets lager molecuulgewicht, ongeveer 28 kDa. CT en LT werken door het niveau van cAMP, de ‘tweede boodschapper’ van veel hormonen zoals adrenaline, te verhogen.

Wanneer CT of LT zich aan de darmepitheelcellen bindt, activeert het het enzym adenylaatcyclase, wat leidt tot een toename van de intracellulaire concentratie van cAMP. cAMP activeert vervolgens het chloridekanaal van de cystische fibrose transmembraangeleidingsregulator (CFTR), wat resulteert in de uitscheiding van chloride-ionen in het darmlumen. Water volgt de chloride-ionen, wat resulteert in overvloedige waterige diarree.

Naast CT en LT produceert V. cholerae ook een aantal andere virulentiefactoren die bijdragen aan de pathogenese van cholera. Deze omvatten:

* Kolonisatiefactoren: Deze factoren zorgen ervoor dat V. cholerae zich kan hechten aan het darmepitheel.

* Gifstoffen: V. cholerae produceert een aantal andere toxinen, waaronder hemolysine, cytotoxine en enterotoxine. Deze gifstoffen kunnen het darmepitheel beschadigen en bijdragen aan de symptomen van cholera.

* Biofilmvorming: V. cholerae kan biofilms vormen, dit zijn gemeenschappen van bacteriën die zich aan een oppervlak hechten. Biofilms kunnen V. cholerae helpen overleven in het milieu en weerstand bieden tegen antimicrobiële middelen.

Cholera is een ernstige ziekte die kan leiden tot uitdroging en een verstoorde elektrolytenbalans. Indien onbehandeld, kan cholera dodelijk zijn. Cholera kan echter effectief worden behandeld met orale rehydratatietherapie (ORT). ORT omvat het vervangen van de vloeistoffen en elektrolyten die verloren gaan door diarree. ORT kan worden gebruikt om cholera bij zowel kinderen als volwassenen te behandelen.