Leishmaniasis is een infectie van een protozoa van het geslacht Leishmania . Het is gebruikelijk in een groot deel van de wereld en de mens overgedragen door de beet van een zandvlieg van de Lutzomyia geslacht op het Amerikaanse continent en de Phlebotomus elders , behalve voor Australië , Antarctica en de Pacific Islands . Mensen zijn meestal incidentele gastheren met andere zoogdieren die als natuurlijke reservoirs . De volgende stappen laten zien hoe leishmaniasis diagnosticeren . Instructies
1

Identificeer cutane leishmaniasis door een huidletsel dat begint als een stevige, rode papel enkele centimeters in diameter op een beet van de zandvlieg . Het letsel zal verbreden en ontwikkelen vaak een verhoogde rode rand . Kopen van 2

Verwacht letsels van mucocutane leishmaniasis te groot met een langdurige herstelperiode zijn. De patiënt kan neusverstopping , neusbloedingen of een loopneus maanden of zelfs jaren ervaren na de eerste infectie . De eerste infectie site kan een genezen litteken hebben tegen de tijd dat de patiënt behandeld moet .

Diagnose 3 viscerale leishmaniasis klinisch in veel gevallen voor gebieden waar het endemisch is. De meest voorkomende symptomen zijn anorexie , diarree , vermoeidheid en hoge koorts . De patiënt zal dun zijn met een opgezwollen buik als gevolg van een massaal gezwollen lever en milt .
4

Bevestig de diagnose door de traditionele methode voor het identificeren van Leishmania uit geïnfecteerd weefsel . Werkwijze voor het verkrijgen van weefsel afhankelijk van het specifieke type infectie . Sommige monsters moeten worden gekleurd met hematoxyline en eosine en anderen met Giemsa . De amastigoten kan microscopisch te herkennen aan hun rode staafvormige kinetoplasts .
5

Voer een polymerase kettingreactie voor leishmaniasis indien beschikbaar. Dit is een snelle en zeer gevoelige test die wordt steeds meer beschikbaar .