De precieze oorsprong van gele koorts is niet volledig bekend, maar er wordt aangenomen dat de ziekte zijn oorsprong vindt in Afrika en tijdens de transatlantische slavenhandel in Amerika werd geïntroduceerd. Hier is een algemeen overzicht van hoe gele koorts begon:

Afrikaanse oorsprong :Er wordt aangenomen dat gele koorts is ontstaan ​​in het ten zuiden van de Sahara gelegen deel van Afrika, waar de ziekte waarschijnlijk endemisch was in bepaalde regio's. Het virus werd in stand gehouden in een cyclus waarbij niet-menselijke primaten, zoals apen, en bepaalde muggensoorten betrokken waren.

Inleiding tot Amerika :Tijdens de 16e eeuw brachten de Europese kolonisatie en de transatlantische slavenhandel grote aantallen mensen uit Afrika naar Amerika. Tot slaaf gemaakte individuen werden vaak vervoerd in overvolle en onhygiënische omstandigheden, wat de verspreiding van infectieziekten, waaronder gele koorts, vergemakkelijkte.

Verstedelijking en verspreiding :Terwijl de Europese koloniën groeiden en zich ontwikkelden tot stedelijke centra, creëerde de aanwezigheid van stilstaand water en ontoereikende sanitaire voorzieningen ideale broedplaatsen voor muggen. Dit, gecombineerd met de krappe levensomstandigheden en het gebrek aan effectieve volksgezondheidsmaatregelen, zorgde ervoor dat gele koorts zich kon vestigen en zich snel binnen stedelijke gebieden kon verspreiden.

Epidemieën en historische impact :Gele koorts veroorzaakte verwoestende epidemieën in veel steden in Noord- en Zuid-Amerika, vooral in de 17e en 18e eeuw. Uitbraken resulteerden vaak in hoge sterftecijfers en ontwrichtten het economische en sociale leven. Grote havensteden als Havana, Rio de Janeiro en Philadelphia werden zwaar getroffen door gele koortsepidemieën.

Vectoridentificatie en -controle :Pas aan het einde van de 19e eeuw werd de rol van muggen bij het overbrengen van gele koorts ontdekt, dankzij het baanbrekende onderzoek van wetenschappers als Carlos Finlay en Walter Reed. Dit inzicht leidde tot de ontwikkeling van maatregelen ter bestrijding van muggen, waaronder het afvoeren van stilstaand water, het gebruik van muskietennetten en het implementeren van begassingcampagnes, waardoor de incidentie van gele koorts werd teruggedrongen.

Vaccinatie en preventie :In het begin van de 20e eeuw werd een levend verzwakt vaccin tegen gele koorts ontwikkeld, dat effectieve bescherming tegen de ziekte bood. Vaccinatiecampagnes en voortdurende surveillance-inspanningen zijn van cruciaal belang geweest bij het voorkomen van grote uitbraken van gele koorts en het beheersen van de verspreiding ervan.

Tegenwoordig blijft gele koorts endemisch in delen van Afrika, Zuid-Amerika en Midden-Amerika. Vaccinatie- en vectorbestrijdingsmaatregelen blijven belangrijke strategieën voor het voorkomen en beheersen van uitbraken van gele koorts in deze regio’s.