John Sneeuw paste de twee toepassingen van epidemiologie toe:beschrijvende epidemiologie en analytische epidemiologie , om de cholera-uitbraak in Londen in 1854 het hoofd te bieden.

Beschrijvende epidemiologie omvat het observeren en beschrijven van de patronen van het voorkomen van ziekten . Snow gebruikte beschrijvende epidemiologie om de gevallen van cholera in Londen in kaart te brengen en de gebieden te identificeren die het zwaarst getroffen waren. Hierdoor kon hij de bron van de uitbraak identificeren, namelijk een vervuilde waterpomp in Broad Street.

Analytische epidemiologie omvat het testen van hypothesen over de oorzaken van ziekten . Snow gebruikte analytische epidemiologie om de hypothese te testen dat de cholera-uitbraak werd veroorzaakt door vervuild water. Hij deed dit door de choleracijfers in gebieden die door de vervuilde waterpomp werden bediend, te vergelijken met de choleracijfers in gebieden die dat niet waren. Hij ontdekte dat de choleracijfers veel hoger waren in de gebieden die werden bediend door de vervuilde waterpomp, wat zijn hypothese ondersteunde.

Snow's gebruik van epidemiologie speelde een belangrijke rol bij het stoppen van de cholera-uitbraak in Londen. Door de bron van de uitbraak te identificeren en de hypothese te testen dat de uitbraak werd veroorzaakt door vervuild water, kon Snow effectieve controlemaatregelen ontwikkelen en implementeren. Deze maatregelen omvatten onder meer het verwijderen van de hendel van de vervuilde waterpomp en het koken van water voordat het werd gedronken. Dankzij deze maatregelen werd de cholera-uitbraak snel onder controle gebracht.

Snow's werk over de cholera-uitbraak in Londen wordt beschouwd als een mijlpaal op het gebied van de epidemiologie. Het toonde de kracht van de epidemiologie aan om de oorzaken van ziekten te identificeren en effectieve controlemaatregelen te ontwikkelen. Het werk van Snow heeft er ook toe bijgedragen dat epidemiologie een wetenschappelijke discipline werd.