Om ziekten als gele koorts en malaria te bestrijden zijn in het verleden verschillende benaderingen gevolgd:

1. Muggenbestrijding:

- Eén belangrijke strategie was het onder controle houden van de muggenpopulatie, aangezien deze insecten de belangrijkste vectoren waren voor de overdracht van deze ziekten. Het ging om maatregelen als:

- Het afvoeren van stilstaande waterbronnen waar muggen broeden.

- Het gebruik van muggenwerende middelen die chemicaliën zoals DEET bevatten.

- Implementeren van muggenvallen en insecticidensprays.

2. Screening- en beschermingsmaatregelen:

- Om muggenbeten te voorkomen, gebruikten mensen klamboes, horren voor ramen en kleding met lange mouwen.

3. Kinine en Chloroquine:

- Kinine, gewonnen uit de schors van de kinaboom, bleek effectief te zijn bij de behandeling van malaria. Het werd veel gebruikt als medicijn tegen malaria.

- Later werden synthetische antimalariamiddelen zoals chloroquine ontwikkeld, die de eerstelijnsbehandeling voor malaria werden.

4. Sanitaire voorzieningen:

- Het verbeteren van sanitaire voorzieningen en hygiënepraktijken heeft ertoe bijgedragen dat de broedplaatsen voor muggen zijn verminderd en ook het risico op door water overgedragen ziekten is verminderd.

5. Vaccinatie:

- De ontwikkeling van een vaccin tegen gele koorts aan het begin van de 20e eeuw speelde een cruciale rol bij het beheersen van uitbraken van gele koorts. In de getroffen gebieden werden vaccinatiecampagnes uitgevoerd om de bevolking immuniteit te bieden.

6. Internationale samenwerking:

- Internationale samenwerkingsverbanden en organisaties, zoals de Pan American Health Organization (PAHO), coördineerden de inspanningen om deze ziekten op grotere schaal te bestrijden.

7. Onderzoek en onderwijs:

- Wetenschappers hebben onderzoek gedaan om de ziekten, hun transmissiemechanismen en mogelijke behandelingen beter te begrijpen. Deze kennis hielp bij het verbeteren van preventie- en controlestrategieën.

- Educatiecampagnes gericht op het vergroten van het bewustzijn over deze ziekten, hun symptomen en preventieve maatregelen waren ook belangrijk.

Door deze gezamenlijke inspanningen werd aanzienlijke vooruitgang geboekt bij de bestrijding van gele koorts en malaria, wat leidde tot een afname van de incidentie ervan en de impact ervan op de getroffen bevolkingsgroepen.