Lymfocyten spelen een cruciale rol in de verdediging van het lichaam tegen infecties, maar worden doorgaans niet beschouwd als onderdeel van de eerstelijnsverdediging. De eerstelijnsverdediging tegen infectie omvat fysieke barrières, zoals huid en slijmvliezen, evenals aangeboren immuunreacties, zoals ontstekingen en fagocytose.

Lymfocyten maken deel uit van het adaptieve immuunsysteem, dat verantwoordelijk is voor het herkennen van en reageren op specifieke pathogenen. Het kost tijd voordat het adaptieve immuunsysteem reageert op een nieuwe ziekteverwekker, dus het is doorgaans niet betrokken bij de eerstelijnsverdediging. Zodra het adaptieve immuunsysteem echter is geactiveerd, zijn lymfocyten essentieel voor het elimineren van de infectie en het bieden van langdurige immuniteit.

Er zijn twee hoofdtypen lymfocyten:B-cellen en T-cellen. B-cellen produceren antilichamen, dit zijn eiwitten die zich kunnen binden aan specifieke pathogenen en deze kunnen neutraliseren. T-cellen helpen geïnfecteerde cellen te doden en de immuunrespons te reguleren.

Lymfocyten worden aangetroffen in verschillende lymfoïde weefsels, waaronder lymfeklieren, milt en Peyer-pleisters. Deze weefsels zijn strategisch verspreid over het lichaam om ziekteverwekkers te helpen filteren en een immuunrespons op te bouwen.

Het adaptieve immuunsysteem is essentieel voor de bescherming van het lichaam tegen een breed scala aan infecties, waaronder bacteriën, virussen, schimmels en parasieten. Zonder lymfocyten zou het lichaam veel vatbaarder zijn voor deze infecties.