Procedures voor immunotherapie

Immunotherapie omvat verschillende procedures en technieken om het vermogen van het immuunsysteem om kankercellen te herkennen en te elimineren te vergroten. Hier zijn enkele veel voorkomende procedures die worden gebruikt bij immunotherapie:

1. Tumor-infiltrerende lymfocyten (TIL) therapie:

- TIL's zijn immuuncellen die in tumoren worden aangetroffen en die het potentieel hebben om kankercellen te herkennen en aan te vallen.

- TIL's worden uit de tumor geëxtraheerd, in het laboratorium uitgebreid en opnieuw in de patiënt geïnjecteerd om hun antitumoractiviteit te versterken.

2. Chimere antigeenreceptor (CAR) T-celtherapie:

- CAR T-celtherapie omvat het genetisch manipuleren van de eigen T-cellen van een patiënt om een ​​chimere antigeenreceptor tot expressie te brengen die zich specifiek richt op een eiwit op het oppervlak van kankercellen.

- De gemodificeerde T-cellen worden vervolgens terug in de patiënt geïnjecteerd, waar ze kankercellen kunnen herkennen en elimineren die het doeleiwit tot expressie brengen.

3. Immuuncheckpointremmers:

- Immuuncheckpointremmers zijn medicijnen die bepaalde moleculen (zoals PD-1, PD-L1 of CTLA-4) op immuuncellen of kankercellen blokkeren en die als "rem" op het immuunsysteem werken.

- Door deze controlepuntmoleculen te blokkeren, worden immuuncellen bevrijd van remming en kunnen ze kankercellen effectiever herkennen en aanvallen.

4. Adoptieve celoverdracht:

- Adoptieve celoverdracht omvat het verzamelen en modificeren van immuuncellen (zoals T-cellen of natural killer-cellen) buiten het lichaam en deze vervolgens terug in de patiënt te brengen om hun vermogen om kankercellen te richten en te vernietigen te vergroten.

5. Dendritische celvaccinatie:

- Dendritische cellen zijn immuuncellen die antigenen (stukjes eiwitten) van ziekteverwekkers of kankercellen aan andere immuuncellen presenteren, waardoor een immuunreactie wordt veroorzaakt.

- Bij dendritische celvaccinatie worden dendritische cellen geladen met tumorspecifieke antigenen en in de patiënt geïnjecteerd om een ​​immuunrespons tegen de kankercellen te stimuleren.

6. Oncolytische virussen:

- Oncolytische virussen zijn genetisch gemodificeerde virussen die kankercellen kunnen infecteren en zich kunnen vermenigvuldigen, wat tot hun vernietiging kan leiden.

- Deze virussen kunnen ook het immuunsysteem stimuleren om kankercellen te herkennen en aan te vallen.

7. Combinatietherapieën:

- Immunotherapie wordt vaak gecombineerd met andere behandelingsmodaliteiten, zoals chemotherapie, bestralingstherapie, gerichte therapie of chirurgie, om de algehele behandelresultaten te verbeteren.

Behandeling van immunotherapie

Het behandelingsregime voor immunotherapie varieert afhankelijk van het type immunotherapie dat wordt gebruikt, het stadium en het type kanker en de algehele gezondheid van het individu. Enkele algemene behandelingsoverwegingen zijn onder meer:

1. Patiëntselectie:

- Immunotherapie is niet effectief voor alle patiënten en bepaalde factoren, zoals het tumortype, genetische mutaties en de status van het immuunsysteem, beïnvloeden de responspercentages. Een goede patiëntenselectie is van cruciaal belang om de behandelresultaten te optimaliseren.

2. Dosering en toediening:

- Immunotherapiemedicijnen of celtherapieën worden doorgaans intraveneus (IV) of subcutaan (onder de huid) toegediend. De frequentie en duur van de behandeling zijn afhankelijk van de specifieke therapie en de reactie van de patiënt.

3. Toezicht en beheer:

- Immunotherapie kan bijwerkingen veroorzaken, waaronder immuungerelateerde bijwerkingen (irAE's) die verschillende organen en weefsels kunnen aantasten. Nauwlettend toezicht en beheer van deze bijwerkingen zijn essentieel om de veiligheid van de patiënt te garanderen.

4. Combinatietherapieën:

- Immunotherapie wordt vaak gecombineerd met andere behandelingen, zoals chemotherapie of gerichte therapie, om de effectiviteit van de behandeling te verbeteren en het risico op resistentie te verminderen.

5. Follow-up op lange termijn:

- Immunotherapie kan een duurzame respons opleveren en sommige patiënten kunnen een langdurige remissie ervaren. Regelmatige follow-up en monitoring zijn noodzakelijk om de respons op de behandeling te beoordelen, eventuele herhaling te detecteren en mogelijke bijwerkingen op latere leeftijd te beheersen.

6. Onderzoek en klinische onderzoeken:

- Lopend onderzoek en klinische onderzoeken blijven nieuwe immunotherapiestrategieën, combinaties en benaderingen onderzoeken om de behandelresultaten voor verschillende soorten kanker te verbeteren.

Het is belangrijk op te merken dat immunotherapie een snel evoluerend vakgebied is en dat behandelprotocollen kunnen variëren op basis van de nieuwste onderzoeksresultaten en individuele patiëntbehoeften. Raadpleeg een medische professional die gespecialiseerd is in immunotherapie voor nauwkeurige en actuele informatie over specifieke behandelingen en procedures.