? Antilichamen , ook wel bekend als immunoglobuline moleculen , zijn de effector moleculen van het immuunsysteem dat vreemde stoffen doelwit voor vernietiging en verwijdering uit het lichaam . Deze stoffen kunnen omvatten bacteriën , virussen , cellulaire resten , moleculen en eigen stervende cellen van het lichaam . Karakterisering van antilichamen

Hoewel immunoglobins , of antilichamen , verschillen sterk in hun specifieke functies , ze delen allemaal dezelfde basisvorm . Bijvoorbeeld , immunoglobuline G , meestal aangeduid als IgG bestaat uit twee aminozuur ketens , de zware , H , ingesteld en het licht , L , reeks, die de verschijning van een verdubbelde brief nemen " Y " De vier uiteinden van het open gedeelte van de "Y" worden gebruikt voor de erkenning van een van beide "zelf" of " niet-zelf " -moleculen . Degenen die " zelf" normaliter alleen gelaten , maar die vreemde , of " niet-zelf " genoemd antigenen , reageren met de antilichamen en worden gemarkeerd voor vernietiging en verwijdering door witte bloedcellen
.
Locatie van antilichamen

Antilichamen worden geproduceerd door bepaalde witte bloedcellen , de zogenaamde plasmacellen , en een van de twee vormen . Zij kunnen bestaan ​​als ofwel een vrij vloeiend , of uitgescheiden , vorm of een andere membraangebonden vorm op het oppervlak van een ander type witte bloedcellen , zogenaamde B - cel , die vervolgens worden genoemd B - cel receptor moleculen .

Diversiteit van antilichaammoleculen

Er zijn vijf erkende soorten antilichaammoleculen : IgA , IgD , IgE , IgG en IgM . Door de uitwisselbaarheid van de uiteinden van de antilichaammoleculen en variabele genetische expressie in combinatie met willekeurige mutaties , ze kunnen herkennen tot 1018 verschillende combinaties of sequenties van chemische verbindingen . Volgens Alberts in "Molecular Biology of the Cell " er 250-1000 verschillende keten sequenties mogelijk voor de H - keten van het antilichaam en 250 bekend om L - ketens . Deze combinaties samen verklaren de grote verscheidenheid van antilichaammoleculen die isotopen worden genoemd , in het proces van verworven immuniteit .
Handelingen van antilichamen

Zodra een antilichaam binnenkomt contact met een buitenlandse deeltje , wordt het molecuul geactiveerd en signalen andere moleculen en cellen om te helpen bij de strijd tegen mogelijke invasie . Geactiveerde antilichamen op het oppervlak van B - cellen vaak werven de hulp van een ander type witte bloedcel , een zogenaamde helper T-cel . De B - cel wordt dan geactiveerd en starten de productie van andere antilichamen die worden uitgescheiden in de interstitiële vloeistof en bloed. Op deze manier , de antilichamen dienen een rol als een moleculaire communicatiesysteem in de werving van meer defensieve cellen en moleculen te blijven bewaking van binnendringende micro-organismen .
Natuurlijke Antilichamen

Alle hogere dieren hebben een aangeboren , of natuurlijk , immuunsysteem compleet met hun eigen antilichamen . Deze antilichamen zijn niet gericht op een specifiek antigeen , maar erkennen verschillende vreemde antigenen of andere natuurlijke afval , zoals mobiele fragmenten die moeten worden geëlimineerd stabiliteit in het lichaam. Deze antilichamen worden geproduceerd zonder eerdere blootstelling aan vreemde antigenen in een proces dat bekend staat als een passieve immuniteit .