Immunodeficiëntie, ook bekend als immunodeficiëntiestoornis of immuuncompromisatie, is een aandoening waarbij het immuunsysteem niet goed werkt. Dit kan verschillende oorzaken hebben, waaronder genetica, ziekten of bijwerkingen van medicijnen. Immunodeficiëntie kan mensen vatbaarder maken voor infecties en kan ook tot andere gezondheidsproblemen leiden.

Soorten immuundeficiënties:

Primaire immuundeficiëntie :Dit is een groep aandoeningen die wordt veroorzaakt door genetische defecten die de ontwikkeling en functie van het immuunsysteem beïnvloeden. Voorbeelden hiervan zijn ernstige gecombineerde immunodeficiëntie (SCID), het DiGeorge-syndroom en het Wiskott-Aldrich-syndroom.

Secundaire immunodeficiëntie: Dit type immunodeficiëntie ontstaat later in het leven en kan door verschillende factoren worden veroorzaakt, zoals:

- Chronische ziekten:aandoeningen zoals HIV/AIDS, diabetes, kanker en nierziekten kunnen het immuunsysteem verzwakken.

- Medicijnen:Bepaalde medicijnen, zoals corticosteroïden, chemotherapiemedicijnen en immunosuppressiva die worden gebruikt bij orgaantransplantaties, kunnen het immuunsysteem onderdrukken.

- Medische behandelingen:Bestralingstherapie en beenmergtransplantaties kunnen het immuunsysteem beschadigen.

- Infecties:Sommige infecties, vooral virale infecties zoals mazelen of griep, kunnen de immuunrespons tijdelijk verzwakken.

- Veroudering:Naarmate mensen ouder worden, wordt hun immuunsysteem geleidelijk minder effectief.

- Ondervoeding:Een dieet met een tekort aan essentiële voedingsstoffen kan de immuunfunctie aantasten.

Symptomen:

De tekenen en symptomen van immunodeficiëntie kunnen variëren, afhankelijk van de onderliggende oorzaak en de ernst van de aandoening. Veel voorkomende symptomen zijn onder meer:

- Frequente of terugkerende infecties (sinusitis, bronchitis, longontsteking, oorinfecties, enz.)

- Langdurige infecties die niet reageren op de standaardbehandeling

- Moeite met herstellen van ziekten

- Vermoeidheid en zwakte

- Gezwollen lymfeklieren, milt of lever

- Huiduitslag, netelroos of andere huidproblemen

- Maagdarmproblemen (diarree, buikpijn)

- Auto-immuunziekten

- Neurologische problemen (in sommige gevallen)

Behandeling:

De behandeling van immunodeficiëntie hangt af van het type en de oorzaak van de aandoening. Opties kunnen zijn:

- Medicijnen om het immuunsysteem te versterken (immunotherapie)

- Antibiotica of antivirale medicijnen om infecties te voorkomen

- Beenmergtransplantatie om een ​​beschadigd of niet-functionerend immuunsysteem weer op te bouwen

- Immunoglobulinesubstitutietherapie (voor primaire immuundeficiëntie waarbij sprake is van antilichaamdeficiënties)

- Aanpassingen in levensstijl zoals het vermijden van drukte en het handhaven van goede hygiëne om het risico op infecties te verminderen.

Diagnose:

De diagnose van immunodeficiëntie omvat een uitgebreide evaluatie door een immunoloog of andere zorgverlener. Het kan het volgende omvatten:

- Medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek

- Bloedonderzoek (volledig bloedbeeld, immunoglobulineniveaus, antilichaamresponstests, enz.)

- Genetische tests (voor vermoedelijke primaire immuundeficiëntie)

- Beeldvormingstests (om te controleren op tekenen van infectie of onderliggende aandoeningen)

- Allergiehuidtesten

- Gespecialiseerde immuunfunctietests

Immunodeficiëntie kan variëren van mild tot ernstig, en de prognose hangt af van de onderliggende oorzaak, tijdigheid van de diagnose en therapietrouw. Vroegtijdige detectie en passend beheer zijn van cruciaal belang om complicaties tot een minimum te beperken en de algehele gezondheid van personen met immunodeficiëntie te verbeteren.