Immunoprofylaxe of beschermende immuniteit verwijst naar het gebruik van bepaalde maatregelen of interventies om het risico op het ontwikkelen van een infectieziekte of aandoening te voorkomen of te verminderen. Het omvat de doelbewuste en doelgerichte stimulatie van het immuunsysteem om een ​​beschermende reactie tegen specifieke pathogenen of ziekteveroorzakende agentia op te wekken.

Er zijn verschillende vormen van immunoprofylaxe:

1. Actieve immunoprofylaxe (vaccinatie):

- Actieve immunoprofylaxe omvat het toedienen van vaccins die verzwakte, geïnactiveerde of gefragmenteerde vormen van een ziekteverwekker of zijn antigenen bevatten.

- Wanneer een vaccin in het lichaam wordt geïntroduceerd, herkent het immuunsysteem het als lichaamsvreemd en initieert het een immuunreactie. Dit omvat de productie van antilichamen en de activering van immuuncellen, zoals geheugen-T-cellen, die langdurige bescherming kunnen bieden tegen toekomstige blootstelling aan de eigenlijke ziekteverwekker.

- Voorbeelden van actieve immunoprofylaxe zijn vaccins tegen mazelen, bof, rubella (MMR), influenza, tetanus, difterie, enz.

2. Passieve immunoprofylaxe (immunisatie):

- Passieve immunoprofylaxe houdt in dat een individu direct antilichamen of immuunglobulinen (kant-en-klare antilichamen) krijgt om onmiddellijke bescherming op korte termijn te verlenen tegen specifieke pathogenen.

- Deze aanpak wordt vaak gebruikt als er een hoog risico is op blootstelling aan een infectie of om in bepaalde situaties onmiddellijke immuniteit te bieden.

- Passieve immunoprofylaxe kan worden bereikt door:

* Toediening van antitoxine of antisera:deze bevatten antilichamen tegen specifieke toxines of ziekteverwekkers.

* Toediening van hyperimmuunglobuline:dit bevat een hoge concentratie antilichamen die zijn verzameld bij personen die immuniteit tegen een bepaalde ziekte hebben ontwikkeld of die zijn gevaccineerd.

- Voorbeelden van passieve immunoprofylaxe zijn onder meer tetanus-antitoxine, rabiës-immunoglobulinen, hepatitis B-immunoglobuline, enz.

3. Profylaxe na blootstelling:

- Profylaxe na blootstelling verwijst naar het gebruik van immunoprofylaxe nadat een persoon is blootgesteld aan een potentieel infectieus agens of pathogeen.

- Het heeft tot doel het ontstaan ​​van ziekten te voorkomen of de ernst ervan te verminderen bij personen die mogelijk zijn blootgesteld aan een ziekteverwekker maar nog geen symptomen hebben ontwikkeld.

- Profylaxe na blootstelling wordt vaak gebruikt in gevallen van mogelijke blootstelling aan hondsdolheid, hepatitis B, het humaan immunodeficiëntievirus (HIV), enz.

Immunoprofylaxe speelt een cruciale rol bij het voorkomen of beheersen van de verspreiding van infectieziekten en is een cruciaal onderdeel van volksgezondheidsstrategieën wereldwijd. Voortdurend onderzoek en vooruitgang op het gebied van de immunologie en de ontwikkeling van vaccins blijven ons vermogen vergroten om effectieve immunoprofylaxe tegen verschillende infectieziekten te bieden.