Antigeendrift en antigene verschuiving verwijzen naar veranderingen in het influenzavirus die van invloed zijn op het vermogen ervan om door het immuunsysteem te worden herkend. Hier is het verschil tussen de twee:

Antigeendrift:

- Geleidelijk en continu proces:Antigeendrift vindt geleidelijk en continu plaats in de loop van de tijd. Kleine mutaties stapelen zich op in het virale genoom, met name in de genen die coderen voor de oppervlakte-eiwitten hemagglutinine (HA) en neuraminidase (NA).

- Kleine veranderingen:De veranderingen in de virale eiwitten tijdens antigeendrift zijn relatief klein. Deze mutaties kunnen leiden tot kleine veranderingen in de structuur van de HA- en NA-eiwitten, maar de algehele structuur blijft vergelijkbaar.

- Immuunontwijking:Door de geleidelijke veranderingen in de virale eiwitten kan het virus de reeds bestaande immuniteit omzeilen. Dit betekent dat personen die eerder zijn blootgesteld aan het influenzavirus of ertegen zijn gevaccineerd, mogelijk een verminderde bescherming hebben tegen de nieuw verspreide stammen.

Antigene verschuiving:

- Abrupte en significante verandering:Antigene verschuiving treedt op wanneer er een plotselinge en significante verandering optreedt in de virale eiwitten, met name de HA- of NA-eiwitten. Dit gebeurt wanneer segmenten van het virale genoom dat voor deze eiwitten codeert, worden vervangen door overeenkomstige segmenten van een andere influenzavirusstam.

- Grote veranderingen:De veranderingen in de virale eiwitten tijdens de antigene verschuiving zijn aanzienlijk, wat leidt tot een nieuwe of dramatisch veranderde versie van de HA- en NA-eiwitten. Dit kan resulteren in de opkomst van een nieuwe griepstam die heel anders is dan eerdere stammen.

- Pandemisch potentieel:antigene verschuivingen kunnen tot pandemieën leiden, omdat de nieuwe stam mogelijk een groot deel van de bevolking kan infecteren, zelfs degenen die immuniteit hebben tegen eerdere stammen. De verschuiving in virale eiwitten kan resulteren in een gebrek aan kruisbescherming, waardoor de bestaande vaccins en immuniteit ineffectief worden tegen de nieuwe pandemische stam.

Samenvattend brengt antigeendrift kleine geleidelijke veranderingen in de virale eiwitten met zich mee, wat in de loop van de tijd leidt tot een geleidelijke afname van de effectiviteit van de immuniteit. Antigene verschuiving daarentegen brengt plotselinge en significante veranderingen in de virale eiwitten met zich mee, wat mogelijk kan resulteren in de opkomst van nieuwe pandemische stammen die een grote populatie kunnen infecteren.