Edward Jenner kreeg te maken met aanzienlijke tegenstand tegen zijn baanbrekende werk op het gebied van vaccinatie en inenting, voornamelijk van traditionele artsen, bekend als anti-vaccinactivisten, en van het grote publiek. Hier zijn verschillende redenen waarom er tegenstand was tegen Jenners ideeën:

1. Heersende medische overtuigingen :Destijds geloofden veel artsen in de praktijk van 'bloeden' of aderlating als primaire behandeling voor verschillende ziekten. Jenners voorstel om koepokkeninenting te gebruiken als een preventieve maatregel tegen pokken daagde deze gevestigde praktijk uit.

2. Angst voor bijwerkingen :Sommige artsen waren bezorgd over mogelijke nadelige effecten van vaccinatie. Ze voerden aan dat het introduceren van vreemde stoffen (zoals koepokkenmateriaal) in het lichaam onbedoelde gezondheidsproblemen zou kunnen veroorzaken. Jenners empirische observaties en het gebrek aan bewijs om deze zorgen te ondersteunen waren in eerste instantie niet voldoende om alle sceptici te overtuigen.

3. Medische rivaliteit :Jenners werk kreeg brede erkenning en publieke aandacht, waardoor hij een prominent figuur werd in de medische wereld. Sommige artsen voelden zich overschaduwd of bedreigd door zijn succes en voerden persoonlijke aanvallen en kritiek uit om zijn bevindingen in diskrediet te brengen.

4. Publiek verzet :Ook het grote publiek was huiverig tegenover vaccinatie. Veel mensen waren bang voor de praktijk waarbij iemand materiaal van een dier werd geïnjecteerd, omdat ze geloofden dat dit zou kunnen leiden tot "verdierlijking" of andere negatieve gevolgen. Geruchten en complottheorieën over de veiligheid en werkzaamheid van vaccinatie deden de ronde, wat de weerstand verder aanwakkerde.

5. Religieuze en ethische bezwaren :Sommige mensen maakten op religieuze gronden bezwaar tegen vaccinatie en beschouwden het als een inmenging in Gods wil of als een vorm van ‘experimenteren’ met het menselijk lichaam. Ethische zorgen over het gebruik van materiaal van dieren (met name voor het koepokkenvaccin) droegen ook bij aan tegenstand in bepaalde gemeenschappen.

6. Gebrek aan wetenschappelijk inzicht :Vaccinatie als concept was destijds nog relatief nieuw en het wetenschappelijke begrip van immuniteit was onvolledig. Niet iedereen begreep de onderliggende principes van hoe vaccinatie werkte, wat leidde tot twijfels over de effectiviteit en veiligheid ervan.

7. Traditionele praktijken :Veel mensen hadden een sterk vertrouwen in traditionele volksremedies en waren van mening dat beproefde praktijken betrouwbaarder en veiliger waren dan nieuwerwetse ideeën als vaccinatie. Het doorbreken van traditionele praktijken en het omarmen van nieuwe benaderingen was voor sommige individuen een grote uitdaging.

Ondanks de tegenstand leidden Edward Jenners onwankelbare toewijding aan wetenschappelijk bewijs, zijn voortdurende experimenten en het succes van zijn vaccinatiemethode uiteindelijk tot een brede acceptatie van vaccinatie als een levensreddende medische interventie. Het duurde echter tientallen jaren voordat vaccinatie een algemeen aanvaarde en algemeen aanvaarde praktijk werd in gezondheidszorgsystemen over de hele wereld.