Passieve immuniteit duurt korter dan actieve immuniteit vanwege de volgende redenen:

Type antilichamen:Bij passieve immuniteit worden kant-en-klare antilichamen verkregen uit een externe bron, bijvoorbeeld door de injectie van immuunserum of immunoglobulinepreparaten. Deze antilichamen worden niet geproduceerd door het eigen immuunsysteem van de ontvanger.

Antilichaamomzet:Antilichamen hebben een natuurlijke levensduur en ondergaan na verloop van tijd afbraak en eliminatie uit het lichaam. Omdat de antilichamen bij passieve immuniteit afkomstig zijn van een externe bron, worden ze niet continu geproduceerd of aangevuld door het immuunsysteem van de ontvanger. Naarmate deze antilichamen geleidelijk worden afgebroken en uit het lichaam worden verwijderd, neemt de bescherming van passieve immuniteit af.

Immuungeheugen:Actieve immuniteit omvat de activering van het eigen immuunsysteem van de ontvanger, wat leidt tot de productie van geheugencellen. Deze geheugencellen blijven na de infectie of immunisatie in het lichaam en kunnen snel reageren op toekomstige ontmoetingen met dezelfde ziekteverwekker. Dit zorgt voor een snellere en robuustere immuunrespons bij hernieuwde blootstelling, wat resulteert in langdurige bescherming.

Daarentegen stimuleert passieve immuniteit het immuunsysteem van de ontvanger niet om zijn eigen geheugencellen te genereren. Wanneer de passief verkregen antilichamen zijn uitgeput, verliest de ontvanger dus de bescherming en wordt hij opnieuw vatbaar voor de infectie.

Duur van de bescherming:De duur van passieve immuniteit duurt doorgaans een beperkte periode, variërend van enkele weken tot enkele maanden. Dit wordt bepaald door de halfwaardetijd van de antilichamen verkregen uit de externe bron en de snelheid waarmee ze uit het lichaam van de ontvanger worden verwijderd.

Om deze redenen biedt passieve immuniteit tijdelijke bescherming, maar biedt deze niet hetzelfde niveau van langdurige immuniteit als actieve immunisatie, waarbij het immuunsysteem van de ontvanger actief deelneemt aan de verdediging tegen ziekteverwekkers.