1. Antigeenpresentatie:Bij infectie of blootstelling aan vreemde stoffen (bekend als antigenen) vangen antigeenpresenterende cellen (APC's), zoals macrofagen en dendritische cellen, antigeenfragmenten op, verwerken ze en presenteren ze op hun celoppervlak.
2. T-celactivering:De verwerkte antigenen op APC's worden vervolgens herkend door T-cellen, een soort witte bloedcellen. Verschillende soorten T-cellen spelen specifieke rollen:
- Cytotoxische T-cellen (CTL's):Herken en vernietig geïnfecteerde cellen of abnormale cellen die specifieke antigenen vertonen.
- Helper-T-cellen (Th-cellen):orkestreer de immuunreacties door de activiteiten van andere immuuncellen te coördineren en cytokines (signaalmoleculen) vrij te geven.
3. Productie van antilichamen:B-cellen, een ander type witte bloedcellen, herkennen specifieke antigenen. Geactiveerde B-cellen differentiëren tot plasmacellen, die antilichamen produceren die zich binden aan de ziekteverwekker en deze neutraliseren, waardoor de verspreiding ervan wordt voorkomen.
4. Vorming van geheugencellen:Tijdens een immuunreactie transformeren sommige geactiveerde B-cellen en T-cellen in geheugencellen. Deze cellen blijven in het lichaam en zorgen voor een immunologisch geheugen op de lange termijn.
5. Snelle en specifieke respons:Bij daaropvolgende blootstelling aan hetzelfde pathogeen of antigeen differentiëren geheugen B-cellen snel tot plasmacellen, en geheugen T-cellen prolifereren en worden geactiveerd. Deze snelle en verhoogde reactie is een kenmerk van actieve immuniteit.
6. Diversiteit van antilichamen:Actieve immuniteit leidt tot de productie van een breed scala aan antilichamen, waardoor herkenning en verdediging tegen een breed scala aan ziekteverwekkers wordt gegarandeerd.
7. Vaccinatie:Actieve immuniteit kan worden geïnduceerd door vaccinatie. Vaccins bevatten antigenen of verzwakte vormen van ziekteverwekkers, waardoor het immuunsysteem een specifieke immuunrespons kan opbouwen zonder een ernstige ziekte te veroorzaken. Op deze manier ontwikkelt het lichaam een immunologisch geheugen tegen specifieke ziekteverwekkers zonder daadwerkelijke infectie.
Samenvattend leiden specifieke immuunreacties tot actieve immuniteit door de activering van T-cellen, de productie van antilichamen, de vorming van geheugencellen en de daaropvolgende snelle en specifieke reacties op toekomstige ontmoetingen met specifieke pathogenen. Actieve immuniteit biedt langdurige, gerichte bescherming tegen infectieziekten en draagt bij aan de algehele immuuncompetentie van het menselijk lichaam.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win