Fagocyten geven via verschillende mechanismen specifieke details over binnendringende organismen door aan andere cellen van het immuunsysteem:

1. Antigeenpresentatie:Wanneer fagocyten binnendringende micro-organismen overspoelen en verwerken, breken ze de vreemde antigenen af ​​in kleinere fragmenten. Deze fragmenten worden vervolgens gepresenteerd op het oppervlak van de fagocyt in combinatie met belangrijke histocompatibiliteitscomplexmoleculen (MHC). Dit proces staat bekend als antigeenpresentatie. Andere immuuncellen, zoals T-cellen en B-cellen, kunnen de gepresenteerde antigenen herkennen en eraan binden, waardoor een immuunreactie wordt veroorzaakt.

2. Cytokine- en chemokinesecretie:Fagocyten scheiden verschillende cytokines en chemokines uit als reactie op de aanwezigheid van pathogenen. Deze signaalmoleculen fungeren als boodschappers die communiceren met andere immuuncellen. Cytokinen en chemokinen kunnen extra immuuncellen naar de infectieplaats lokken, naburige immuuncellen activeren en de algehele immuunrespons coördineren.

3. Directe cel-celinteractie:Fagocyten kunnen ook directe cel-celinteracties aangaan met andere immuuncellen om informatie over binnendringende organismen door te geven. Fagocyten kunnen antigenen bijvoorbeeld rechtstreeks aan T-cellen presenteren via verwante interacties tussen MHC-moleculen en T-celreceptoren. Deze interactie leidt tot de activering van T-cellen en de initiatie van adaptieve immuunreacties.

4. Expressie van oppervlaktemarkers:Fagocyten kunnen specifieke oppervlaktemarkers of liganden tot expressie brengen die dienen als herkenningssignalen voor andere immuuncellen. Deze markers geven de activeringstoestand en functie van de fagocyt aan. De expressie van bepaalde co-stimulerende moleculen op fagocyten kan bijvoorbeeld de activering van T-cellen en B-cellen versterken.

5. Vrijgave van extracellulaire blaasjes:Sommige fagocyten kunnen extracellulaire blaasjes vrijgeven, waaronder exosomen en microblaasjes, die verschillende moleculen bevatten, zoals eiwitten, lipiden en nucleïnezuren. Deze blaasjes kunnen informatie over de gefagocyteerde pathogenen bevatten en deze aan andere immuuncellen afleveren, waardoor hun functie en reactie worden beïnvloed.

Via deze mechanismen communiceren fagocyten met en geven ze specifieke details over binnendringende organismen door aan andere cellen van het immuunsysteem, waardoor gecoördineerde immuunreacties worden vergemakkelijkt om ziekteverwekkers te elimineren en de immuunhomeostase te handhaven.