Om verschillende redenen wordt het over het algemeen niet aanbevolen om ijs rechtstreeks op de huid te leggen:

1. Bevriezing: IJs kan bevriezing veroorzaken, een aandoening die optreedt wanneer de huid en onderliggende weefsels bevriezen. Dit kan leiden tot schade aan de huid, weefsels, zenuwen en bloedvaten. Symptomen van bevriezing kunnen zijn:gevoelloosheid, tintelingen, pijn, verkleuring van de huid en blaren.

2. Weefselschade: Het rechtstreeks op de huid aanbrengen van ijs kan schade aan het huidoppervlak veroorzaken. Dit komt omdat ijs warmte aan de huid kan onttrekken, waardoor de huid broos wordt en vatbaarder voor beschadiging.

3. Zenuwbeschadiging: Extreem koude temperaturen door ijs kunnen de zenuwen in de huid beschadigen. Dit kan leiden tot gevoelloosheid, tintelingen of pijn in het getroffen gebied.

4. Vertraagt ​​de genezing: In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is ijs niet altijd gunstig voor het genezen van verwondingen. Hoewel het ontstekingen en pijn kan helpen verminderen, kan langdurige toepassing van ijs de bloedvaten vernauwen en de bloedtoevoer naar het getroffen gebied verminderen. Dit kan het genezingsproces vertragen door de toevoer van zuurstof en voedingsstoffen naar de beschadigde weefsels te beperken.

5. Verergeren van huidaandoeningen: Bij mensen met bepaalde huidaandoeningen, zoals eczeem of psoriasis, kan het rechtstreeks aanbrengen van ijs op de huid de aandoening irriteren. Dit kan de behandeling moeilijker maken en extra ongemak en ontstekingen veroorzaken.

6. Koude intolerantie: Sommige mensen zijn mogelijk gevoeliger voor kou dan anderen en kunnen extreem ongemak of pijn ervaren als ijs rechtstreeks op hun huid wordt aangebracht.

In plaats van ijs direct op de huid te gebruiken, wordt aanbevolen om ijs in een dunne doek te wikkelen of een koud kompres over het getroffen gebied te leggen om direct contact te voorkomen en het risico op mogelijke schade te minimaliseren.