Het oppervlak van de darm is veel groter dan dat van de huid. De dunne darm alleen al heeft een oppervlakte van ongeveer 250-300 vierkante meter, terwijl het gehele huidoppervlak van een gemiddelde volwassen mens ongeveer 1,8-2,0 vierkante meter bedraagt. Dit uitgebreide oppervlak van de darm is cruciaal voor het maximaliseren van de opname van voedingsstoffen en het faciliteren van een efficiënte spijsvertering en metabolisme.

Hier ziet u hoe het oppervlak van de darm wordt vergroot:

1. Lengte:De dunne darm is veel langer dan de maag en dikke darm. Bij een gemiddelde volwassene is hij ongeveer 6-7 meter lang. Deze aanzienlijke lengte biedt meer ruimte voor opname van voedingsstoffen.

2. Plooien:De binnenwand van de dunne darm is niet glad, maar heeft eerder talrijke plooien die plicae circulares worden genoemd. Deze cirkelvormige vouwen vergroten het beschikbare oppervlak voor absorptie nog verder.

3. Villi:Uit de plicae circulares steken vingerachtige structuren die villi worden genoemd. Villi zijn bekleed met gespecialiseerde epitheelcellen die microvilli bevatten, waardoor het oppervlak voor de opname van voedingsstoffen verder wordt vergroot.

4. Microvilli:Het oppervlak van elke epitheelcel langs de villi is bedekt met kleine uitsteeksels die microvilli worden genoemd, ook wel de borstelrand genoemd. Deze microvilli geven de cellen een fluwelig uiterlijk en vergroten dramatisch het oppervlak voor de opname van voedingsstoffen.

Het uitgebreide oppervlak van de darm zorgt voor een efficiënte opname van voedingsstoffen uit het voedsel dat we eten. De opgenomen voedingsstoffen worden vervolgens via de bloedbaan naar verschillende delen van het lichaam getransporteerd voor energieproductie, groei en herstel.