Een stijging van de bloeddruk zou, bij afwezigheid van regulerende mechanismen, de volgende effecten hebben op de glomerulaire filtratiesnelheid (GFR):

Verhoogde GFR: Aanvankelijk zou een verhoging van de bloeddruk leiden tot een verhoging van de GFR. Dit komt omdat de stijging van de bloeddruk een grotere kracht creëert die vloeistof en opgeloste stoffen door de glomerulaire filtratiebarrière duwt. Hoe hoger de bloeddruk, hoe groter de filtratiekracht en hoe meer filtraat er door de glomeruli wordt geproduceerd.

Glomerulaire hypertensie: De verhoogde bloeddruk legt een verhoogde druk op de delicate haarvaten in de glomeruli. Na verloop van tijd kan deze hoge druk de glomeruli beschadigen, wat leidt tot een aandoening die glomerulaire hypertensie wordt genoemd.

Verlaagde GFR :Naarmate de glomerulaire hypertensie vordert, worden de beschadigde glomeruli minder efficiënt in het filteren van afvalproducten en vocht uit het bloed. Deze verminderde filtratie leidt tot een geleidelijke afname van de GFR.

Progressieve nierschade: Aanhoudende glomerulaire hypertensie en verminderde GFR kunnen uitgebreide schade aan de nieren veroorzaken. Dit kan leiden tot chronische nierziekte (CKD), die, indien onbehandeld, uiteindelijk kan overgaan in nierfalen.

Daarom zou, bij afwezigheid van regulerende mechanismen, een stijging van de bloeddruk aanvankelijk de GFR verhogen, maar uiteindelijk leiden tot glomerulaire schade en een afname van de GFR. Dit benadrukt de cruciale rol van de bloeddrukregulatie bij het handhaven van de normale nierfunctie en het voorkomen van nierbeschadiging.