Een bloeddrukmeter is een medisch apparaat dat wordt gebruikt om de bloeddruk te meten, de kracht die bloed uitoefent tegen de wanden van bloedvaten. Het bestaat uit een opblaasbare manchet die om de bovenarm wordt gewikkeld en is aangesloten op een manometer die de druk in de manchet meet.

De bloeddrukmeter wordt gebruikt voor het diagnosticeren en controleren van hoge bloeddruk (hypertensie), een belangrijke risicofactor voor hartziekten, beroertes en nierfalen. Het wordt ook gebruikt om de effectiviteit te evalueren van medicijnen die worden gebruikt om hypertensie te behandelen.

De procedure voor het gebruik van een bloeddrukmeter houdt in dat de manchet om de bovenarm wordt geplaatst, deze wordt opgeblazen totdat de druk in de manchet hoger is dan de bloeddruk in de slagader, en vervolgens langzaam de lucht uit de manchet laat ontsnappen terwijl u luistert naar Korotkoff-geluiden. Deze geluiden worden gecreëerd door het bloed dat door de slagader onder de manchet stroomt en kunnen worden gebruikt om de systolische en diastolische bloeddruk te bepalen.

De systolische bloeddruk is de druk in de slagader wanneer het hart samentrekt, en de diastolische bloeddruk is de druk wanneer het hart ontspant. Een normale bloeddruk wordt beschouwd als lager dan 120/80 mm Hg. Bloeddrukwaarden boven 140/90 mm Hg worden als hoge bloeddruk beschouwd.