Wanneer de intraalveolaire druk de atmosferische druk overschrijdt, duidt dit op een pathologische aandoening die bekend staat als positieve luchtwegdruk . Deze onbalans tussen de druk in de longblaasjes en de omgeving heeft verschillende gevolgen.

1. Alveolaire overinflatie: De verhoogde druk zorgt ervoor dat de longblaasjes overmatig worden opgeblazen, wat resulteert in een aandoening die bekend staat als emfyseem. De overbelaste longblaasjes verliezen hun elasticiteit, wat leidt tot permanente schade en problemen bij het uitwisselen van gassen.

2. Luchtopvang: Positieve luchtwegdruk belemmert de normale uitademing van lucht uit de longen. Dit veroorzaakt luchtinsluiting, waarbij oude lucht in de longblaasjes achterblijft, waardoor het volume verse lucht dat tijdens de inspiratie naar binnen kan komen, afneemt.

3. Verhoogde ademhalingsarbeid: Het overwinnen van de verhoogde druk vereist meer inspanning van de ademhalingsspieren, wat leidt tot meer ademhalingsarbeid. Dit kan de luchtwegen belasten en ademhalingsproblemen veroorzaken.

4. Barotrauma: Extreme positieve luchtwegdruk kan barotrauma veroorzaken:schade aan longweefsel als gevolg van overdruk. Dit kan leiden tot aandoeningen zoals pneumothorax (ingeklapte long) of pneumomediastinum (lucht in het mediastinum).

5. Atelectase: In bepaalde gevallen kan positieve luchtwegdruk leiden tot atelectase - collaps of sluiting van longblaasjes. Dit gebeurt wanneer de druk in de longblaasjes onder de atmosferische druk daalt, waardoor ze instorten.

Positieve luchtwegdruk kan ontstaan ​​als gevolg van verschillende factoren, waaronder mechanische ventilatie, obstructieve longziekten (bijvoorbeeld astma, COPD) of bepaalde medische procedures. Daarom is het begrijpen en beheersen van de intraalveolaire druk essentieel in de respiratoire geneeskunde om complicaties te voorkomen en een goede gasuitwisseling te garanderen.