Hypertensie , vaak aangeduid als gewoon hoge bloeddruk , verwijst naar de toestand waarin de druk van het bloed op een verhoogd niveau blijft . Wanneer deze druk blijft gedurende langere tijd , kan de werkelijke DNA schade ontstaan ​​. De meeste van deze schade in verband met de overdracht van zuurstof en reactieve zuurstof ionen in het lichaam, waardoor een zogenaamde oxidatieve stress. Echter, andere vormen van DNA schade ontstaan ​​door aanhoudende hypertensie , gevraagd andere soorten schade in het systeem . Arteriële Damage

Van alle schade veroorzaakt door hypertensie , arteriële schade is een van de meest voorkomende . Maar arteriële schade niet alleen op het oppervlak van de slagaders , kan het ook gebeuren binnen het feitelijke DNA van de cellen . Als iemand leeft met hypertensie kan het lichaam gaan door oxidatieve stress produceren wat wordt aangeduid als oxidatieve DNA schade . Dergelijke schade kan laesies of breuken veroorzaken in het DNA van een cel . Als dit gebeurt in de cellen van de bloedvaten , het proces van atherosclerose , die een verdikking van de arteriële wanden , begint plaatsvinden .
Spier Damage

Vaak bij de arteriële schade is gespierd schade in het hart . Wanneer een persoon lijdt aan hoge bloeddruk , vooral voor een langere tijd , kan DNA schade ontstaan ​​in de cardiomyocyten - gewoonlijk aangeduid als de spieren van het myocard - door oxidatieve stress . Als de DNA-schade optreedt , kan de feitelijke structuur van deze spieren wijzigen dikker en minder flexibel dan normaal . Na verloop van tijd , deze verdikking van invloed op de algemene functie van het hart , waardoor het moeilijker wordt voor dit orgel om het bloed circuleren .
Bloedsomloop Schade

Verhoogde bloeddruk kan ook een tol op het werkelijke DNA van de bloedvaten . Als het lichaam ervaart oxidatieve stress , de reactieve zuurstof ionen , die van nature in het lichaam , kan het DNA van de bloedvaten beschadigen , waardoor ze vasospams ervaren . Vasospasms zijn kleine spasmen die plaatsvinden in de bloedvaten . Dit evenement vaak tot vaatvernauwing , dat is de medische term voor de verdikking van de bloedvaten .
Immune Schade

Wanneer de bloeddruk blijft escaleren , DNA-schade kan beginnen plaats te vinden binnen de lymfocyt , of een type witte bloedcel , van het lichaam. En omdat lymfocyten deel uitmaken van een gezond immuunsysteem , elke DNA- schade die plaatsvindt binnen de cellen immuunrespons een persoon beïnvloeden . Echter, dit DNA beschadiging van de lymfocyten ook bijdragen aan concentrische hypertrofie van een orgaan , dat een verdikking van de wanden .
Nierschade

Hoge bloeddruk ook produceren enkele DNA- schade in de cellen van de nier . Ook dit is een gevolg van oxidatieve stress. Aangezien de reactieve zuurstof ionen interactie met het DNA , kunnen ze leiden tot een breuken of laesies zijn binnen de cellen van de tubulus , dat deel uitmaakt van het filtratiesysteem van de nieren . Zodra de filtratie wordt beïnvloed , kunnen afvalstoffen zich ophopen in het lichaam en veroorzaken nierfalen .
Overwegingen

Gewoon omdat
schade is ontstaan ​​in het DNA , betekent niet dat de cellen worden blijvend aangetast . Je lichaam is uitgerust om DNA repareren van enzymen die schade of wijziging geleden in een cel kan veranderen produceren . Zoals de wetenschap steeds na te streven , zijn meer en meer ontdekkingen gedaan om daadwerkelijk te behandelen beschadigde DNA en maken deze cellen in toenemende mate resistent tegen letsel .