Over het algemeen zijn slagaders niet direct zichtbaar op normale röntgenfoto's. Röntgenstralen zijn een vorm van elektromagnetische straling die wordt gebruikt om afbeeldingen van de binnenkant van het lichaam te maken. Ze worden vaak gebruikt om botten, longen en andere organen of weefsels te onderzoeken die calcium bevatten of zo compact zijn dat ze de doorgang van röntgenstraling blokkeren.

Slagaders, dit zijn bloedvaten die zuurstofrijk bloed van het hart naar de rest van het lichaam transporteren, zijn doorgaans niet zichtbaar op standaard röntgenfoto's. Dit komt omdat slagaders relatief zachte weefsels zijn die geen significante hoeveelheden calcium of andere stoffen bevatten die röntgenstralen effectief kunnen blokkeren. Als gevolg hiervan hebben röntgenstralen de neiging om door de slagaders te gaan zonder significant te worden geabsorbeerd of afgebogen, waardoor ze moeilijk direct zichtbaar zijn.

In bepaalde gevallen kunnen slagaders echter zichtbaar worden op röntgenfoto's als ze bepaalde materialen bevatten die röntgenstralen kunnen blokkeren of verstrooien. Als een slagader bijvoorbeeld verkalkt raakt door de opeenhoping van calciumafzettingen, kan deze zichtbaar worden op een röntgenfoto. Als een slagader is gevuld met een contrastmiddel of kleurstof die ondoorzichtig is voor röntgenstralen, kan deze bovendien zichtbaar worden tijdens een gespecialiseerde beeldvormingstechniek die angiografie wordt genoemd. Bij angiografie wordt een contrastmiddel in de slagaders geïnjecteerd, waardoor deze in meer detail kunnen worden gevisualiseerd en bestudeerd.

Hoewel slagaders doorgaans niet zichtbaar zijn op normale röntgenfoto's, kunnen ze onder specifieke omstandigheden zichtbaar worden, zoals verkalking of het gebruik van contrastmiddelen.