De kransslagaders voorzien de hartspier van zuurstofrijk bloed. Ze bevinden zich aan de oppervlakte van het hart en vertakken zich om alle delen van het hart te bereiken.

Wanneer het hart samentrekt, neemt de druk in de hartkamers toe. Deze druk is te hoog om het bloed door de kransslagaders te laten stromen. Als gevolg hiervan worden de kransslagaders samengedrukt en wordt de bloedtoevoer naar de hartspier tijdelijk gestopt.

Dit gebrek aan bloedstroom beschadigt de hartspier niet, omdat het hart zuurstof in zijn cellen kan opslaan. Deze zuurstof wordt gebruikt om de hartspier van brandstof te voorzien tijdens het samentrekken.

Wanneer het hart ontspant, neemt de druk in de hartkamers af en wordt de bloedstroom naar de kransslagaders hersteld. Hierdoor kan de hartspier de zuurstof ontvangen die hij nodig heeft om goed te kunnen functioneren.

Het vermogen van het hart om de bloedtoevoer naar de kransslagaders te stoppen tijdens contractie is een belangrijk beschermingsmechanisme. Het voorkomt dat de hartspier beschadigd raakt door de hoge druk in de hartkamers.