Leeftijd: De meest voorkomende oorzaak van haarverlies bij vrouwen is alopecia androgenetica, ook wel vrouwelijke kaalheid genoemd. Deze aandoening wordt veroorzaakt door een combinatie van genetica en hormonen en begint meestal na de menopauze. Het kan echter al in de jaren twintig of dertig beginnen. Androgenetische alopecia wordt gekenmerkt door een geleidelijk dunner worden van het haar op de hoofdhuid, beginnend bij de slapen en de kruin. De haarlijn kan ook terugtrekken.

Hormonen: Oestrogeen en progesteron, twee hormonen die tijdens de zwangerschap in grote hoeveelheden worden aangemaakt, helpen het haar in de groeifase te houden. Na de menopauze nemen de niveaus van deze hormonen af, wat tot haaruitval kan leiden.

Andere medische aandoeningen: Bepaalde medische aandoeningen, zoals problemen met de schildklier, bloedarmoede en lupus, kunnen ook haaruitval veroorzaken. Als u plotseling of onverklaarbaar haarverlies ervaart, is het belangrijk om een ​​arts te raadplegen om eventuele onderliggende medische aandoeningen uit te sluiten.

Medicijnen: Sommige medicijnen, zoals chemotherapie, kunnen als bijwerking haaruitval veroorzaken. Haarverlies als gevolg van chemotherapie is meestal tijdelijk en zal teruggroeien nadat de behandeling is voltooid.

Spanning: Stress kan ervoor zorgen dat haar tijdelijk uitvalt. Dit type haarverlies wordt telogeneffluvium genoemd. Telogeeneffluvium kan optreden na grote stress in het leven, zoals een scheiding, baanverlies of de dood van een geliefde.

Trauma: Fysiek trauma aan de hoofdhuid, zoals een brandwond of een hoofdhuidblessure, kan ook haaruitval veroorzaken.

Kapsels: Bepaalde kapsels, zoals strakke paardenstaarten of vlechten, kunnen spanning op het haar zetten en ervoor zorgen dat het breekt. Dit type haarverlies wordt tractie-alopecia genoemd. Tractiealopecia kan worden voorkomen door kapsels te vermijden die spanning op het haar zetten.