Alopecia areata is een auto-immuunziekte waarbij antilichamen aanval haarzakjes , waardoor ze stoppen of vertragen haargroei . De meest voorkomende behandeling voor deze is behandeling met corticosteroïden , die kunnen versterken en stimuleren haargroei . Topische steroïden

De meest voorkomende vorm van corticosteroïden voor alopecia areata behandeling is een actueel crème direct toegepast op het getroffen gebied . Topische corticosteroïden komen in een grote verscheidenheid van merknamen en sterke punten , en worden vaak voorgeschreven door een arts .

De 1 procent hydrocortison formule die kunnen worden gekocht over de toonbank is vaak niet sterk genoeg invloed op de haargroei . Topische steroïden moeten geschikte kracht om de ziekte te behandelen , maar niet te sterk negatieve neveneffecten , zoals haarfollikel beschadiging overmatige haargroei en acne te creëren .
Intralesionale injecties
< Br>

Corticosteroïden kunnen onder de huid geïnjecteerd , direct aan de aangetaste wortels , om haargroei te stimuleren . Deze staan ​​bekend als intralesionale injecties en moet worden voorgeschreven door een arts . De injectie moet precies te zijn ; geïnjecteerd te diep of te hoog , en de steroïden zal vrijwel nutteloos zijn. Zodra de ziekte is aangetast meer dan de helft van de hoofdhuid , wordt het gebruik van intralesionale injecties niet aanbevolen vanwege de enorme hoeveelheid van het geneesmiddel nodig is om de hoofdhuid te bedekken .

De meest voorkomende bijwerking is huidatrofie veroorzaakt door grote hoeveelheden van het geneesmiddel wordt geïnjecteerd op een plaats . Als injecties voort te zetten , kan deze atrofie permanent. Er zijn meldingen van glaucoom of cataract geweest en zelden blindheid gekoppeld aan injecties in de buurt van de voorkant van de hoofdhuid .
Systemische toediening

Systemische toediening (hetzij oraal of via directe injectie in spieren ) plaatst de grootste hoeveelheden corticosteroïden in het lichaam . Systemische behandeling met corticosteroïden is bewezen zeer effectief hergroei haar te zijn , maar recidieven vaak optreden bij het ​​beëindigen van de behandeling of het verlagen van de dosering . De behandeling moet worden toegediend door een arts en kan niet zomaar worden stopgezet . In plaats daarvan moet het lichaam worden gespeend van de drug.

Systemische toediening is meestal een behandeling van laatste redmiddel als er ernstige bijwerkingen , zoals hoge bloeddruk , diabetes , onderdrukking van het immuunsysteem , osteoporose en bloedstolsels kunnen veroorzaken in het hart .