Het primaire doelwit van het HIV-virus zijn CD4+ T-cellen, ook bekend als helper-T-cellen.

CD4+ T-cellen spelen een cruciale rol in het immuunsysteem van het lichaam en dienen als coördinator en coördinator van de immuunreacties. Ze helpen andere immuuncellen te activeren, waaronder B-cellen die antilichamen produceren en cytotoxische T-cellen die geïnfecteerde cellen doden.

HIV infecteert voornamelijk CD4+ T-cellen door zich te hechten aan specifieke receptoren op hun oppervlak. Eenmaal in de cellen gebruikt het virus zijn genetisch materiaal om cellulaire machines te kapen en nieuwe kopieën van zichzelf te produceren. Dit replicatieproces leidt tot de vernietiging van geïnfecteerde CD4+ T-cellen, waardoor een geleidelijke uitputting van de immuunafweer van het lichaam ontstaat.

Naarmate het aantal CD4+ T-cellen afneemt, raakt het immuunsysteem ernstig aangetast, waardoor individuen vatbaarder worden voor een breed scala aan opportunistische infecties en kankers. Deze verzwakte immuuntoestand staat bekend als het verworven immunodeficiëntiesyndroom (AIDS), het meest geavanceerde stadium van een HIV-infectie.

Samenvattend is het belangrijkste doelwit van het HIV-virus CD4+ T-cellen, waarvan de uitputting het immuunsysteem van het lichaam verstoort, wat tot AIDS kan leiden als het niet wordt behandeld.