De symptomen van HIV kunnen sterk variëren, afhankelijk van het stadium van de infectie. In sommige gevallen kunnen mensen jarenlang geen symptomen ervaren, terwijl in andere gevallen de symptomen binnen enkele weken of maanden na de infectie kunnen optreden.

De eerste fase van een HIV-infectie, bekend als acute HIV-infectie of seroconversieziekte, treedt doorgaans binnen 2 tot 4 weken na infectie op. Tijdens deze fase kunnen mensen griepachtige symptomen ervaren, zoals:

* Koorts

* Rillingen

* Vermoeidheid

* Spierpijn

* Gewrichtspijn

* Hoofdpijn

* Keelpijn

* Gezwollen lymfeklieren

* Uitslag

Deze symptomen duren meestal een paar weken en kunnen komen en gaan. Sommige mensen verwarren ze misschien met griep of een andere virale ziekte en realiseren zich misschien niet dat ze HIV hebben.

Na de beginfase komen veel mensen in een periode van klinische latentie, waarin ze mogelijk geen of zeer milde symptomen hebben. Deze fase kan vele jaren duren en sommige mensen ontwikkelen gedurende deze periode mogelijk geen ernstige ziekten.

Naarmate HIV vordert, kan het virus echter het immuunsysteem beschadigen en leiden tot een verscheidenheid aan ziekten en aandoeningen, bekend als opportunistische infecties en kankers. Symptomen van deze aandoeningen kunnen variëren, afhankelijk van de specifieke ziekte of kanker. Enkele veel voorkomende symptomen zijn:

* Gewichtsverlies

* Aanhoudende hoest

* Diarree

* Koorts

* Nachtelijk zweten

* Vermoeidheid

* Huiduitslag of laesies

* Visusproblemen

* Neurologische problemen, zoals geheugenverlies, verwarring of toevallen

Het is belangrijk op te merken dat niet iedereen met HIV al deze symptomen zal ontwikkelen, en dat het verloop van de infectie van persoon tot persoon sterk kan variëren. Vroegtijdige diagnose en behandeling van HIV kunnen de progressie van de infectie helpen vertragen en de ontwikkeling van ernstige ziekten helpen voorkomen of vertragen.