Verschillende factoren dragen bij aan de hogere HIV-prevalentie in gevangenissen:

Risicovol gedrag:Gedetineerden vertonen vaak risicovol gedrag dat de kans op HIV-overdracht vergroot, zoals onbeschermde seks, het delen van naalden voor drugsgebruik en het deelnemen aan risicovolle seksuele activiteiten.

Gebrek aan toegang tot preventiediensten:Gevangenissen ontberen vaak adequate toegang tot uitgebreide HIV-preventiediensten, waaronder onderwijs, testen en condooms, waardoor het voor gevangenen moeilijk wordt om zichzelf tegen infecties te beschermen.

Stigma en discriminatie:HIV-gerelateerd stigma en discriminatie komen vaak voor in gevangenissen, wat leidt tot een laag aantal testen en behandelingen. Veel gevangenen aarzelen misschien om zich te laten testen of te behandelen, uit angst voor discriminatie of geweld van medegevangenen of gevangenispersoneel.

Overbevolking en slechte hygiëne:Gevangenissen zijn vaak overvol, wat leidt tot slechte hygiënische en sanitaire omstandigheden die de verspreiding van infectieziekten, waaronder HIV, vergemakkelijken. Overbevolking belemmert de implementatie van effectieve maatregelen voor infectiebeheersing, waardoor het risico op overdracht onder gevangenen toeneemt.

Gebrek aan vertrouwelijke zorg:Het gebrek aan vertrouwelijkheid in gevangenissen kan gevangenen ervan weerhouden om zich te laten testen op HIV en om behandelingsdiensten aan te vragen. De angst dat hun HIV-status bekend wordt bij andere gevangenen of gevangenispersoneel kan individuen ervan weerhouden toegang te krijgen tot de noodzakelijke gezondheidszorg.

Middelenmisbruik:Middelenmisbruik, waaronder het gebruik van injectiedrugs, komt veel voor in de gevangenispopulatie en verhoogt het risico op HIV-overdracht. Het delen van naalden en andere parafernalia tijdens drugsgebruik is een belangrijke manier van HIV-overdracht in gevangenissen.

Beperkte gezondheidszorgmiddelen:Gevangenissen beschikken vaak over beperkte gezondheidszorgmiddelen en personeel, waardoor het een uitdaging is om uitgebreide hiv-preventie-, test- en behandelingsdiensten aan te bieden. Dit kan resulteren in vertragingen bij de diagnose, het starten van de behandeling en een goed beheer van de HIV-infectie onder gevangenen.

Ontoereikend onderwijs:Veel gevangenissystemen ontberen alomvattende hiv-voorlichtingsprogramma's, waardoor gevangenen niet geïnformeerd zijn over de risico's van overdracht en preventiemethoden. Dit gebrek aan opleiding kan bijdragen aan risicovol gedrag en de kans verkleinen dat gevangenen voorzorgsmaatregelen nemen om zichzelf te beschermen.