De HIV-serostatus kan meestal worden bepaald door middel van antilichaamtesten (serologie). Antilichaamtests detecteren de aanwezigheid van antilichamen die het lichaam produceert als reactie op een HIV-infectie. Deze tests worden meestal uitgevoerd op een bloedmonster, maar kunnen ook worden gedaan met behulp van oraal vocht of urine.

Een veel voorkomende procedure bij het verkrijgen van HIV-serostatus omvat:

1. Counseling voorafgaand aan de test:Alvorens een test te ondergaan, moeten personen voorafgaand aan de test counseling krijgen van beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. Meestal gaat het hierbij om het verstrekken van informatie over HIV, het testproces, mogelijke risico's, voordelen en implicaties van de testresultaten.

2. Bloedafname:Er wordt een bloedmonster afgenomen van het individu, meestal door bloed af te nemen uit een ader in de arm.

3. Laboratoriumonderzoek:Het bloedmonster wordt vervolgens voor onderzoek naar een laboratorium gestuurd. Er worden verschillende serologische tests gebruikt om de aanwezigheid van HIV-antilichamen te detecteren. Deze kunnen onder meer een enzymgekoppelde immunosorbenttest (ELISA), Western blot en snelle diagnostische tests (RDT's) zijn.

4. Interpretatie van resultaten:

- Negatief resultaat:Als de testresultaten negatief zijn, betekent dit dat er geen HIV-antilichamen in het monster zijn gedetecteerd. Dit geeft meestal aan dat het individu momenteel niet met HIV is geïnfecteerd.

-Positief resultaat:Als het testresultaat positief is, betekent dit dat er HIV-antilichamen in het monster zijn gedetecteerd. Dit geeft aan dat het individu waarschijnlijk besmet is met HIV. Verdere tests, zoals een bevestigende test (Western Blot of andere aanvullende tests), kunnen echter worden aanbevolen om een ​​definitieve diagnose te stellen.

5. Counseling na de test:Na ontvangst van de testresultaten moeten personen post-test counseling krijgen van beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. dit omvat het bespreken van de resultaten, het bieden van ondersteuning, het verbinden met de juiste zorg en behandeling, en het aanpakken van eventuele emotionele zorgen of vragen.

Het is belangrijk op te merken dat de specifieke procedures en protocollen voor het verkrijgen van de HIV-serostatus kunnen variëren, afhankelijk van geografische locaties, nationale richtlijnen en gezondheidszorginstellingen. Individuen moeten altijd contact opnemen met beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg of geautoriseerde testcentra voor nauwkeurige en actuele informatie over HIV-tests.