De AIDS-antistoffentest, ook wel de HIV-antistoffentest genoemd, wordt gebruikt voor het screenen van bloeddonaties en het waarborgen van de veiligheid van de bloedvoorziening. Hier ziet u hoe het wordt gebruikt:

Bloedafname:

1. Er wordt bloed afgenomen van potentiële bloeddonoren via een standaardbloedafnameprocedure.

Monstervoorbereiding:

2. Het afgenomen bloedmonster wordt verwerkt om het plasma of serum te scheiden, dat antilichamen bevat die door het immuunsysteem zijn geproduceerd.

Detectiemethode:

3. Het plasma- of serummonster wordt getest met behulp van een immunoassaytechniek, zoals Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (ELISA).

4. Bij de ELISA-test wordt een vast oppervlak (microtiterplaatputjes) bedekt met specifieke antigenen, dit zijn eiwitten die zijn afgeleid van het HIV-virus.

5. Het plasma- of serummonster wordt toegevoegd aan de putjes die de HIV-antigenen bevatten.

6. Als er antilichamen tegen HIV in het monster aanwezig zijn, zullen deze zich binden aan de overeenkomstige antigenen op het vaste oppervlak.

Signaalgeneratie:

7. Na een wasstap om ongebonden stoffen te verwijderen, wordt een met enzym gelabeld secundair antilichaam toegevoegd dat specifiek is voor menselijke antilichamen. Dit secundaire antilichaam is gekoppeld aan een enzym, zoals mierikswortelperoxidase (HRP).

8. Als er HIV-antilichamen in het monster aanwezig zijn, zal het met enzym gelabelde secundaire antilichaam daaraan binden.

9. Er wordt een colorimetrisch substraat toegevoegd dat specifiek is voor het enzym, dat een zichtbare kleurverandering veroorzaakt wanneer het enzym erop inwerkt.

Interpretatie van resultaten:

10. De aan- of afwezigheid van kleurverandering geeft aan of er HIV-antilichamen in het monster aanwezig zijn.

- Een positief resultaat betekent dat het monster HIV-antilichamen bevat, wat wijst op een mogelijke HIV-infectie.

- Een negatief resultaat geeft aan dat er geen HIV-antilichamen in het monster zijn gedetecteerd.

11. Alle bloedmonsters met reactieve of positieve ELISA-testresultaten ondergaan verdere bevestigende tests, zoals Western blot-analyse, om de nauwkeurigheid van de resultaten te garanderen.

Validatie en kwaliteitscontrole:

12. Tijdens het hele testproces worden de juiste validatie- en kwaliteitscontrolemaatregelen gevolgd om de nauwkeurigheid, gevoeligheid en specificiteit van de antilichaamtest te garanderen.

Door de AIDS-antilichaamtest voor bloedonderzoek te gebruiken, kunnen bloedbanken potentiële met HIV geïnfecteerde bloeddonaties identificeren en de overdracht van HIV via bloedtransfusies voorkomen.