AIDS (Acquired Immunodeficiency Syndrome) verzwakt het immuunsysteem van een persoon, waardoor hij of zij zeer kwetsbaar wordt voor verschillende ziekten en infecties die anders gemakkelijk zouden kunnen worden bestreden door een gezond immuunsysteem. Dit onvermogen om infecties en ziekten te bestrijden resulteert in een verzwakte en verzwakte toestand, wat leidt tot een reeks gezondheidscomplicaties die ernstige gevolgen hebben voor iemands fysieke, mentale en algehele welzijn. Hier zijn verschillende manieren waarop AIDS iemand verzwakt:

1. Opportunistische infecties: AIDS leidt tot een aandoening die immunosuppressie wordt genoemd, waarbij het immuunsysteem van het lichaam ernstig wordt aangetast. Als gevolg hiervan zijn mensen met AIDS vatbaar voor opportunistische infecties die misbruik maken van de verzwakte afweer van het lichaam. Deze infecties kunnen bestaan ​​uit longontsteking, tuberculose, schimmelinfecties en bepaalde soorten kanker, zoals Kaposi-sarcoom of non-Hodgkin-lymfoom.

2. Wasting-syndroom: Een veel voorkomende complicatie van AIDS is het wasting-syndroom, ook bekend als cachexie. Deze aandoening wordt gekenmerkt door extreem gewichtsverlies, spierverspilling en uitputting van lichaamsvet. Het is het gevolg van een combinatie van verminderde eetlust, verminderde opname van voedingsstoffen en een verhoogde stofwisseling als gevolg van chronische ontstekingen. Het wasting-syndroom verzwakt het lichaam aanzienlijk en kan bijdragen aan vermoeidheid, zwakte en invaliditeit.

3. Neurologische aandoeningen: AIDS kan ook de hersenen en het zenuwstelsel aantasten en verschillende neurologische aandoeningen veroorzaken. HIV, het virus dat AIDS veroorzaakt, kan de bloed-hersenbarrière passeren en rechtstreeks cellen in het centrale zenuwstelsel infecteren. Dit kan leiden tot aandoeningen zoals HIV-geassocieerde dementie (HAD), die het geheugen, de cognitie en de motorische vaardigheden aantast. Bovendien kunnen andere neurologische complicaties, zoals perifere neuropathie, gevoelloosheid, pijn en zwakte in de ledematen veroorzaken.

4. Chronische infecties: Mensen met AIDS ervaren vaak aanhoudende, langdurige infecties die moeilijk te behandelen zijn en aanhoudende symptomen kunnen veroorzaken. Deze infecties kunnen een zware last op het lichaam leggen en bijdragen aan vermoeidheid, zwakte en een verminderde kwaliteit van leven.

5. Psychiatrische stoornissen: De emotionele en psychologische impact van het leven met een levensbedreigende ziekte zoals AIDS kan leiden tot verschillende psychiatrische stoornissen. Depressie, angst en middelenmisbruik zijn veelvoorkomende uitdagingen waarmee mensen met AIDS worden geconfronteerd. Deze geestelijke gezondheidsproblemen dragen verder bij aan de lichamelijke zwakte en beperken het vermogen van een persoon om met zijn ziekte om te gaan.

6. Cardiovasculaire complicaties: AIDS kan het risico op hart- en vaatziekten verhogen, waaronder hartfalen en coronaire hartziekte. De ontsteking veroorzaakt door een HIV-infectie kan de bloedvaten beschadigen en bijdragen aan de ontwikkeling van deze aandoeningen, wat leidt tot kortademigheid, vermoeidheid en verminderde inspanningstolerantie.

7. Orgaanfalen: In vergevorderde stadia van AIDS kunnen meerdere orgaansystemen ernstig worden aangetast, wat tot orgaanfalen kan leiden. De nieren, lever, longen en andere vitale organen kunnen worden aangetast, waardoor een reeks gezondheidscomplicaties ontstaat die de algehele gezondheid van een persoon verder aantasten.

Het is belangrijk op te merken dat dankzij de vooruitgang op het gebied van antiretrovirale therapie (ART) de progressie van AIDS kan worden vertraagd of zelfs voorkomen. Vroegtijdige diagnose en consistente therapietrouw kunnen de kwaliteit van leven aanzienlijk verbeteren en de slopende effecten van AIDS verminderen.