Voor het grootste deel , de beslissing om al dan hiv-status bekend te maken ligt in de handen van de persoon die leven met hiv. Er zijn een aantal gevallen waarin het bezit en anderen deze openbaren, maar dit is slechts in zeer specifieke omstandigheden . Vertrouwelijkheid

zorgverleners en vertegenwoordigers van AIDS -service organisatie moet geheimhouding in alle instellingen . In de meeste gevallen , het openbaren van de HIV-status van een besmet persoon is een schending van de vertrouwelijkheid en kan resulteren in rechtszaken of andere wettelijke procedures .
Waarschuwingsplicht

Een arts kan een bekende sekspartner van een infectie te waarschuwen , maar kan dat alleen doen als hij gelooft dat het zal een nieuwe infectie te voorkomen . Voordat de arts kan doen , moet ze een sterke reden om te geloven dat de besmette persoon is het verbergen van zijn hiv-status van zijn partner
Opzettelijke blootstelling
< p hebben . > Opzettelijke blootstelling gebeurt er wanneer iemand weet dat ze hiv hebben en niet bekend te maken aan sekspartners en is niet bewust van de mogelijke overdracht . Verscheidene staten hebben wetten aangenomen om opzettelijke blootstelling behandelen als een strafbaar feit .
Criminalisering

Veel staten hebben wetten ingevoerd om opzettelijke blootstelling criminaliseren , en in de geschiedenis van de ziekte , ten minste 300 mensen zijn strafrechtelijk vervolgd voor wetens anderen besmetten . Afhankelijk van de staat , kan de misdaad zo ernstig als een doodslag of poging tot doodslag lading .
Disclosure

Beyond seksuele partners , zijn HIV-geïnfecteerde individuen niet verplicht informeren anderen van hun hiv-status . Ze hoeven niet naar familie (anders dan een echtgenoot of seksuele partner ) te vertellen, noch hebben zij aan werkgevers , collega's of vrienden op de hoogte.