Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) kan worden gebruikt om de aanwezigheid van HIV te detecteren. Specifiek wordt het vaak gebruikt om antilichamen tegen HIV-1 en HIV-2 in menselijk serum of plasma te detecteren.

Hier is een overzicht van hoe ELISA wordt gebruikt voor HIV-testen:

Antigeencoating:Microtiterplaten zijn gecoat met antigenen die zijn afgeleid van HIV-eiwitten, zoals het envelopglycoproteïne (gp120, gp41) of andere virale componenten.

Monstertoevoeging:Verdunde testserum- of plasmamonsters worden toegevoegd aan de putjes van de met antigeen gecoate plaat.

Antilichaam-antigeenreactie:Als er HIV-antilichamen in het monster aanwezig zijn, zullen deze binden aan de overeenkomstige antigenen die op de plaat zijn gecoat. Dit vormt een antigeen-antilichaamcomplex.

Wasstap:Niet-gebonden stoffen, zoals overtollige monstercomponenten, worden weggespoeld.

Enzymgekoppeld secundair antilichaam:Er wordt een enzymgekoppeld secundair antilichaam toegevoegd dat specifiek is voor de gevangen HIV-antilichamen. Dit antilichaam is geconjugeerd aan een enzym, zoals mierikswortelperoxidase (HRP).

Substraattoevoeging:Er wordt een substraat toegevoegd dat specifiek is voor het enzym. In aanwezigheid van HRP vindt een colorimetrische of fluorescente reactie plaats.

Kleurontwikkeling:Na een specifieke incubatieperiode wordt het substraat omgezet in een gekleurd of fluorescerend product dat kan worden gedetecteerd en gekwantificeerd met behulp van een ELISA-lezer.

Interpretatie van de resultaten:De optische dichtheid (OD) of fluorescentie-intensiteit wordt gemeten om de hoeveelheid gevangen HIV-antilichamen in het monster te beoordelen. Een positief resultaat duidt op de aanwezigheid van HIV-antilichamen, wat wijst op een mogelijke HIV-infectie. Er wordt een grenswaarde gedefinieerd om onderscheid te maken tussen positieve en negatieve resultaten.

ELISA wordt veel gebruikt bij HIV-screening en -diagnose, omdat het een relatief eenvoudige, nauwkeurige en gevoelige methode biedt voor het detecteren van HIV-antilichamen. Er moet echter worden opgemerkt dat ELISA-resultaten soms verdere bevestiging vereisen met aanvullende tests, zoals Western blot- of viral load-tests, om de nauwkeurigheid van de diagnose te garanderen.