Er zijn een aantal goedgekeurde methoden voor het testen op HIV, hetzij door het opsporen van antistoffen tegen het virus of door het detecteren van het virus ' genetische code . HIV testen gebeurt in twee stappen : de eerste test is normaal gesproken een enzym immunoassay ( EIA of ELISA) , terwijl een positief eerste resultaat leidt een gevoeligere bevestigende test . HIV- tests kunnen worden uitgevoerd op bloed , speeksel of urine . Bloed en speeksel Immunoassays

Bloed en mondelinge - vloeibare MER gebruiken monsters van bloed en mondelinge lichaamssappen , genomen met een naald of een orale swab , respectievelijk, en controleren op de aanwezigheid van antistoffen tegen het virus . De resultaten van deze tests kan enkele dagen duren . Snelle versies van deze tests zijn ook beschikbaar, die voor HIV antilichamen screenen in slechts 20 minuten en zo nauwkeurig standaardtests . Alle vormen van enzymimmunoassay zullen alleen een echte positief als de geteste persoon reeds seropositief ( ontwikkelde een detecteerbaar niveau van antilichamen tegen hiv ) , die na infectie gebeurt tussen een en zes maanden.
Urine Immunochemie

Urine MER ook testen op de aanwezigheid van antistoffen tegen HIV . Echter, deze tests als minder nauwkeurig dan bloed en speeksel test te zijn .
RNA en DNA tests

Tests kunnen ook worden gedaan die direct detecteren de aanwezigheid van viraal genetisch materiaal . HIV- DNA-tests te behandelen monsters met reverse transcriptase om viraal RNA zetten in DNA en dan te testen voor deze , deze tests worden gebruikt voor kinderen van HIV - positieve moeders . Tests die virale RNA te detecteren worden gebruikt om bloed suppliesscherm en andere doeleinden van snelle detectie . Deze tests zijn nuttig omdat ze verminderen accurate detectie tot minder dan twee weken , als zij zich niet baseren op de aanwezigheid van een detecteerbaar niveau van antilichamen .
Bevestigende tests

Als een positief resultaat wordt geregistreerd gedurende de eerste tijd , is een tweede , meer gevoelige test altijd gedaan . De meest voorkomende van deze is de Western blot , die net als andere tests , controleert op de aanwezigheid van HIV -antilichamen . Een minder vaak voorkomende en duurdere test genoemd in Indirecte TL- antilichaam test wordt soms ook gebruikt .