Er zijn verschillende redenen waarom de deltaspier wordt vaak gekozen als injectieplaats, vooral intramusculaire (IM) injecties:

1. Toegankelijkheid: De deltaspier bevindt zich op de bovenarm en is gemakkelijk toegankelijk voor injecties. Het is een relatief oppervlakkige spier, met minimaal bovenliggend weefsel, waardoor de naald de spier gemakkelijk kan bereiken.

2. Spiermassa: De deltaspier heeft een goede hoeveelheid spiermassa, wat een geschikte plaats biedt voor IM-injecties. Met injecties in de deltaspier kan een groter volume medicatie worden toegediend vergeleken met andere plaatsen zoals de gluteus maximus.

3. Minder zenuwen en bloedvaten: Het deltaspiergebied heeft relatief minder grote bloedvaten en zenuwen vergeleken met andere delen van het lichaam. Dit vermindert het risico dat deze structuren tijdens de injectie per ongeluk worden beschadigd.

4. Goede bloedtoevoer: Ondanks dat er minder grote bloedvaten zijn, heeft de deltaspier een rijk netwerk van kleinere bloedvaten, waardoor een adequate absorptie en distributie van de geïnjecteerde medicatie wordt gegarandeerd.

5. Relatieve immobiliteit: De deltaspier is relatief onbeweeglijk vergeleken met bepaalde andere spieren in het lichaam. Dit helpt beweging of verplaatsing van de injectieplaats na toediening te voorkomen, wat de absorptie van de medicatie kan beïnvloeden.

6. Zelfbeheer: Voor bepaalde medicijnen waarvoor zelftoediening nodig is, zoals insuline-injecties voor diabetes, kan de deltaspier een handige plaats zijn voor personen die zich misschien niet op hun gemak voelen bij het injecteren in andere gebieden, zoals de dij of de buik.

Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg volgen over het algemeen specifieke richtlijnen en protocollen bij het selecteren van de injectieplaats, waarbij rekening wordt gehouden met factoren zoals het medicatietype, het toe te dienen volume, de leeftijd van de patiënt en eventuele onderliggende aandoeningen die de keuze van de injectieplaats kunnen beïnvloeden. In bepaalde gevallen kunnen alternatieven voor de deltaspier worden overwogen, bijvoorbeeld bij kleinere kinderen, personen met een beperkte spiermassa of wanneer grotere hoeveelheden medicatie moeten worden gegeven.