Mono, ook bekend als infectieuze mononucleosis, wordt meestal verspreid door contact met geïnfecteerd speeksel, zoals door zoenen of het delen van drankjes. Het virus dat mono veroorzaakt, het Epstein-Barr-virus (EBV), kan ook worden verspreid door contact met geïnfecteerd bloed of andere lichaamsvloeistoffen.

Het is belangrijk op te merken dat EBV een veel voorkomend virus is en dat veel mensen er ooit in hun leven mee besmet zijn geraakt. Niet iedereen die besmet is met EBV zal echter mono ontwikkelen. Sommige mensen ervaren slechts milde of zelfs geen symptomen, terwijl anderen ernstiger symptomen kunnen ontwikkelen, zoals vermoeidheid, koorts, keelpijn, gezwollen lymfeklieren en huiduitslag.

Om mono aan iemand anders door te geven, moet u het virus via uw speeksel of andere lichaamsvloeistoffen afgeven. Dit gebeurt meestal tijdens de acute fase van de ziekte, die enkele weken kan duren. Sommige mensen kunnen het virus echter nog maanden of zelfs jaren blijven verspreiden nadat ze van mono zijn hersteld.

Daarom is het mogelijk om mono door te geven aan uw partner, zelfs als u geen symptomen meer ervaart. Het risico op overdracht is echter het grootst tijdens de acute fase van de ziekte.

Om het risico te verkleinen dat mono naar uw partner wordt overgedragen, is het belangrijk om goede hygiëne toe te passen, zoals het regelmatig wassen van uw handen en het vermijden van het delen van drankjes of bestek. U moet ook vermijden uw partner te kussen terwijl u symptomen van mono ervaart. Als u zich zorgen maakt over het doorgeven van mono aan uw partner, neem dan contact op met uw arts.