Als EMT variëren de reikwijdte van de praktijk en de mogelijkheden voor medicatietoediening per staats- en lokale protocollen. Over het algemeen zijn EMT's bevoegd om bepaalde medicijnen toe te dienen binnen hun praktijkgebied en onder specifieke omstandigheden. Deze medicijnen vallen doorgaans onder de volgende categorieën:

1. Pijnbestrijding :

- Niet-opioïde analgetica:zoals aspirine of paracetamol kunnen worden toegediend voor milde pijnverlichting.

- Opioïde analgetica:Bepaalde opioïde pijnstillers, zoals morfine of fentanyl, kunnen worden gegeven na passende training en protocollen voor ernstige pijn.

2. Antihistaminica :

- Difenhydramine (Benadryl) wordt onder medisch toezicht vaak gebruikt voor de behandeling van allergische reacties, waaronder anafylaxie.

3. Bronchusverwijders :

- Albuterol (Proventil, Ventolin) kan worden gebruikt om bronchospasme te verlichten en te helpen bij het ademen bij astmapatiënten.

4. Orale glucose :

- EMT's kunnen helpen bij het toedienen van orale glucose om hypoglykemie (lage bloedsuikerspiegel) te behandelen als de patiënt bij bewustzijn is en kan slikken.

5. Narcan (Naloxon) :

- EMT's dragen en kunnen naloxon (Narcan) toedienen om de effecten van een overdosis opioïden ongedaan te maken.

6. Anti-shockbroek (MAST) :

- Hoewel het geen medicijn is, kunnen EMT's helpen bij de toepassing van MAST voor bepaalde protocollen voor shockbeheersing.

7. Nitroglycerine :

- In sommige rechtsgebieden kunnen EMT's toestemming krijgen om nitroglycerine toe te dienen aan patiënten die pijn op de borst ervaren die op angina pectoris kan wijzen.

Het is belangrijk op te merken dat de specifieke medicijnen en protocollen per rechtsgebied verschillen en onderhevig kunnen zijn aan verandering op basis van lokale regelgeving en richtlijnen voor medische noodhulpdiensten (EMS). EMT's zijn getraind om strikte medicatietoedieningsprocedures te volgen, allergieën van patiënten te bevestigen en effectief te communiceren met medische professionals om passende patiëntenzorg te bieden.