Wanneer u een medicijn inneemt, komt het uw lichaam binnen en begint het een interactie aan te gaan met uw cellen en weefsels. De exacte manier waarop een medicijn werkt, hangt af van de chemische structuur en de specifieke aandoening waarvoor het wordt gebruikt. Er zijn echter enkele algemene principes die op de meeste medicijnen van toepassing zijn.

Absorptie

De eerste stap in het proces van medicatie-absorptie is dat de medicatie oplost in de spijsverteringssappen in uw maag of darmen. Eenmaal opgelost, kan het medicijn via de wanden van de maag of darmen in de bloedbaan worden opgenomen. De snelheid van absorptie kan worden beïnvloed door een aantal factoren, waaronder de vorm van het medicijn (bijvoorbeeld tablet, capsule of vloeistof), de aanwezigheid van voedsel in de maag en de zuurgraad van de maag.

Distributie

Eenmaal opgenomen in de bloedbaan, wordt het medicijn gedistribueerd naar verschillende weefsels en organen door het hele lichaam. De distributie van een medicijn wordt bepaald door een aantal factoren, waaronder de oplosbaarheid van het medicijn in water en vet, de binding ervan aan eiwitten in het bloed en de bloedtoevoer naar verschillende delen van het lichaam.

Metabolisme

Het lichaam metaboliseert medicijnen om ze af te breken in kleinere moleculen die kunnen worden uitgescheiden. Metabolisme vindt plaats in de lever en andere organen. De snelheid van het metabolisme kan worden beïnvloed door een aantal factoren, waaronder de chemische structuur van het medicijn, de dosis van het medicijn en de leeftijd, het gewicht en de leverfunctie van de persoon.

Excretie

De laatste stap in het proces van medicatie-eliminatie is de uitscheiding. Medicijnen worden uit het lichaam uitgescheiden via de nieren (in de urine) of via de lever (in de gal). De snelheid van uitscheiding kan worden beïnvloed door een aantal factoren, waaronder de chemische structuur van het medicijn, de dosis van het medicijn en de leeftijd, het gewicht en de nierfunctie van de persoon.

Farmacodynamiek

De farmacodynamiek van een medicijn verwijst naar de manier waarop het interageert met cellen en weefsels om een ​​therapeutisch effect te veroorzaken. Dit kan gepaard gaan met binding aan receptoren op cellen, het remmen van de activiteit van enzymen of het veranderen van de structuur of functie van cellen.

Farmacokinetiek

De farmacokinetiek van een medicijn heeft betrekking op de manier waarop het door het lichaam wordt opgenomen, gedistribueerd, gemetaboliseerd en uitgescheiden. Dit omvat de snelheid waarmee het medicijn het lichaam binnenkomt en verlaat, de concentratie van het medicijn in het bloed en de duur van de therapeutische effecten ervan.

Bijwerkingen

Medicijnen kunnen ook bijwerkingen veroorzaken, dit zijn ongewenste of onbedoelde effecten van de medicatie. Bijwerkingen kunnen variëren van mild tot ernstig en kunnen onder meer misselijkheid, braken, diarree, obstipatie, hoofdpijn, duizeligheid en slaperigheid omvatten. Sommige medicijnen kunnen ook ernstigere bijwerkingen veroorzaken, zoals leverschade, nierschade en hartproblemen.

Het is belangrijk om met uw arts te praten over de mogelijke risico’s en voordelen van een medicijn voordat u het inneemt.