De cellen in het oog die primair verantwoordelijk zijn voor het detecteren van zwart en wit worden staafjes en kegeltjes genoemd. Staafjes zijn gevoeliger voor weinig licht en zijn verantwoordelijk voor het perifere en nachtzicht, terwijl kegeltjes verantwoordelijk zijn voor het kleurzicht en fijne details bij fel licht. Deze cellen bevinden zich in het netvlies, de lichtgevoelige laag aan de achterkant van het oog.

Hier zijn enkele belangrijke punten over staafjes en kegeltjes:

- Hengels:

- Talrijker in het netvlies, vooral in de perifere gebieden

- Gevoeliger voor weinig licht

- Geef geen gedetailleerde visuele informatie

- Maak geen onderscheid tussen kleuren

- Actiever bij weinig licht en nachtelijke omstandigheden

- Kegels:

- Minder talrijk in het netvlies, geconcentreerd in het centrale gebied (macula)

- Vereist helderdere lichtomstandigheden om te kunnen functioneren

- Geef gedetailleerde visuele informatie

- Verantwoordelijk voor kleurwaarneming

- Actiever bij daglicht of in goed verlichte omgevingen

Binnen het netvlies bevinden zich drie soorten kegeltjes, die gespecialiseerd zijn in het detecteren van verschillende kleurbereiken:

- Kortegolflengtegevoelige kegels (S-kegels): Gevoelig voor blauw licht

- Middelgolflengtegevoelige kegels (M-kegels): Gevoelig voor groen licht

- Langegolflengtegevoelige kegels (L-kegels): Gevoelig voor rood licht

Deze kegeltjes werken samen om het volledige spectrum van zichtbare kleuren waar te nemen. De gecombineerde signalen van staafjes en kegeltjes worden in de hersenen verwerkt, waardoor we de visuele informatie krijgen die we waarnemen, waaronder het vermogen om zwart, wit en verschillende kleuren te zien.