De meest voorkomende oorzaak van kleurenblindheid is een tekort aan de kegelcellen in het netvlies. De kegelcellen zijn verantwoordelijk voor het detecteren van verschillende kleuren licht, en een tekort aan een of meer van deze typen cellen kan leiden tot kleurenblindheid.

Er zijn drie hoofdtypen kegelcellen:gevoelig voor de lange golflengte (L), gevoelig voor de middellange golflengte (M) en gevoelig voor de korte golflengte (S). Kleurenblindheid treedt op wanneer een of meer van deze kegeltypen ontbreken of niet goed werken. De meest voorkomende vorm van kleurenblindheid is rood-groene kleurenblindheid, die wordt veroorzaakt door een tekort aan het rode of groene kegelpigment.

Kleurenblindheid kan ook worden veroorzaakt door schade aan de oogzenuw of de hersenen, zoals door een beroerte, hersenletsel of bepaalde oogziekten.

Andere oorzaken van kleurenblindheid zijn onder meer:

- Leeftijdsgebonden veranderingen in het netvlies

- Gebruik van bepaalde medicijnen, zoals digitalis en kinine

- Diabetes

- Alcoholisme

- Multiple sclerose

- Ziekte van Parkinson

- De ziekte van Alzheimer

Kleurenblindheid is meestal geen ernstige medische aandoening, maar kan van invloed zijn op iemands vermogen om bepaalde activiteiten uit te voeren, zoals het lezen van kaarten, het onderscheiden van bepaalde kleuren voedsel en bijpassende kleding. Er zijn een aantal verschillende tests die kunnen worden gebruikt om kleurenblindheid te diagnosticeren.