De geschiedenis van de oogspiegel is een mooie episode die geweldig is voor fysiologie. Eeuwenlang mannen zag de ogen van dieren en medemensen als een orgaan dat zo donker en ondoordringbaar was . Het was pas in het midden van de 19e eeuw dat veel van het innerlijke oog werd gezien met de ontdekking van de oogspiegel , een gevolg van het voortschrijdend onderzoek , bevindingen en observaties . Veel innovaties en verbeteringen volgde de ontdekking van dit instrument wat het vandaag is te maken. Wat is een Ophthalmoscoop

De oogspiegel is een instrument dat wordt gebruikt voor het oog en het interieur te onderzoeken , waardoor oogspecialisten om te bepalen dat het de gezondheid . Twee basistypen zijn directe en indirecte . Direct wordt vaker gebruikt , dat is de grootte van een flitslicht en heeft verschillende vergrootglazen . De indirecte heeft een hand -held lens en licht bevestigd aan een hoofdband , kan monoculair of binoculair , en biedt een breder en beter beeld van de binnenkant van het oog .
Voorafgaand aan de Opthalmoscope

verschillende eerdere bevindingen leidden tot de ontdekking van de oogspiegel . In 1810 werd uiteengezet licht die in het oog van buiten was de reden waarom de ogen lichtgevende geworden . In 1825 , het binnenste deel van het oog werd gezien met behulp van bijziende bril reflecterende licht in het oog van een kaars achter het onderwerp . In 1846 , de rode kleur van de lichtgevende pupil werd uitgelegd , zoals de theorie was alle ogen kon lichtgevend worden gemaakt als de lichtbron gericht op het oog van een persoon was in lijn met de visie van de waarnemer .

de Discovery

een Brits onderdaan , Charles Babbage , was de eerste die een instrument voor het kijken in het oog te maken, maar als hij niet kon krijgen een beeld als hij het ​​instrument liet zien , deed hij niet verder gaan . Zeven jaar later, in 1851 , de Duitse uitvinder Herman von Helmhotz , verlangend uit te leggen waarom de kleur van het oog was licht op tijden en donker soms , ontdekte de ophthalmoscope volgens hetzelfde principe als Babbock .
Vroege verbeteringen

De Helmholtz oogspiegel had concave lenzen alleen , totdat een draaiende schijf met holle en bolle lenzen geïntroduceerd. In 1852 , werd de indirecte methode opgesteld . Vele modificaties en verbeteringen gevolgd . Een brekende model werd geïntroduceerd in 1870 , en in 1880 , werden elektrische oftalmoscopen ontwikkeld . Op zoek naar de ideale bron van verlichting , werden olie- , benzine -, gas- , en daglicht geprobeerd. In1885 , het eerste instrument met behulp van een lamp gemaakt .
Later Verbeteringen

Oftalmoscopen werden in staat voor een lange tijd gemonteerd tot indirecte binoculaire oftalmoscopie kwam in 1947 . Verlichting met batterijen en met gloeilampen kwam in de hand gehouden sets. In de jaren 1950 en 1960 , verschillende directe oftalmoscopen met uitstekende verlichting zijn ontwikkeld door de verschillende fabrikanten . De 3,5 - volt halogeen lamp nog betere verlichting , samen met meer complexe en uitgebreide modellen en opties in modellen.
Modern Oftalmoscopen

vandaag oftalmoscopen gebruiken meestal halogeen licht voor verlichting . Ze werken op batterijen en veelzijdig . Openingen zijn gevarieerd : micro-, kleine en grote vlek maten , fixatiedoel , spleet diafragma en scherpstellen lenzen met een breed bereik . Sommige hebben zelfs rubberen voorhoofd rust die voorkomen krassen van de bril . Prijzen variëren van $ 200 tot zo hoog als $ 2000 voor mensen met een verrekijker kijken en de vele complexe opties .