Planariërs en lintwormen vertonen verschillende mechanismen en capaciteiten bij het detecteren van licht, wat variaties in hun sensorische vermogens laat zien.

Planariërs:

Planarians zijn platwormen die bekend staan ​​om hun opmerkelijke regeneratieve vermogens. Ze bezitten fotoreceptoren, oogvlekken genaamd, waarmee ze de aan- of afwezigheid van licht kunnen detecteren. Elke oogvlek bestaat uit een groep lichtgevoelige cellen, waardoor planariërs veranderingen in de lichtintensiteit kunnen waarnemen. Deze oogvlekken werken op dezelfde manier als eenvoudige lichtmeters, waardoor ze naar een lichtbron toe of ervan af kunnen bewegen. Hun oogvlekken helpen hen door hun omgeving te navigeren, direct zonlicht te vermijden en optimale leefgebieden met geschikte lichtomstandigheden te vinden.

Lintwormen:

Lintwormen zijn daarentegen parasitaire platwormen die geen gespecialiseerde fotoreceptoren hebben. Ze hebben geen oogvlekken of enige schijnbare lichtgevoelige structuren. Dit betekent dat ze licht niet direct kunnen detecteren of kunnen reageren op veranderingen in de lichtintensiteit. Lintwormen zijn voor hun oriëntatie en overleving voornamelijk afhankelijk van chemische signalen en de omgeving van hun gastheer.

Samenvattend hebben planariërs functionele lichtgevoelige structuren, oogvlekken genaamd, waarmee ze veranderingen in de lichtintensiteit kunnen detecteren en kunnen reageren op omgevingslichtomstandigheden. Lintwormen daarentegen missen alle bekende lichtgevoelige structuren, zodat ze licht niet direct kunnen detecteren of erop kunnen reageren.