De druk in het oog, bekend als intraoculaire druk (IOP), moet binnen een bepaald bereik liggen om het oog goed te laten functioneren. Te veel druk kan de oogzenuw beschadigen, die verantwoordelijk is voor het overbrengen van visuele informatie van het oog naar de hersenen.

Het exacte IOP-niveau dat schade aan de oogzenuw kan veroorzaken, varieert van persoon tot persoon, maar over het algemeen wordt een IOP boven 21-22 mmHg (millimeter kwik) als verhoogd beschouwd en kan dit mogelijk leiden tot schade aan de oogzenuw.

Het is echter belangrijk op te merken dat de relatie tussen IOP en schade aan de oogzenuw niet eenvoudig is. Sommige personen kunnen een relatief hoge IOP hebben zonder enige schade aan de oogzenuw, terwijl anderen schade kunnen ondervinden bij lagere IOP-niveaus.

Verschillende factoren, zoals de gevoeligheid van het individu voor door IOP veroorzaakte schade, de duur van verhoogde IOP en andere onderliggende oogaandoeningen, kunnen de waarschijnlijkheid van schade aan de oogzenuw beïnvloeden.

Daarom is het monitoren van de IOP een belangrijk onderdeel van de routinematige oogzorg, vooral voor personen die risico lopen op het ontwikkelen van glaucoom, een aandoening die wordt gekenmerkt door schade aan de oogzenuw en progressief verlies van het gezichtsvermogen. Regelmatige oogonderzoeken en IOP-metingen kunnen helpen bij het identificeren van personen die behandeling nodig hebben om de IOD te verlagen en verdere schade aan de oogzenuw te voorkomen.