Keratoconus is een progressieve aandoening van het hoornvlies gekenmerkt door verdunning van het hoornvlies die leidt tot vervorming oppervlak . Verlies van het gezichtsvermogen is vooral te danken aan de daaruit voortvloeiende onregelmatige astigmatisme en bijziendheid met hoornvlies littekens zijn een bijdragende factor . De volgende stappen laten zien hoe keratoconus diagnosticeren . Instructies
1

Haal de presentatie tekenen van keratoconus . Deze bestaan ​​meestal uit van geleidelijk afnemende gezichtsvermogen als gevolg van vervormingen, dubbel zien , schittering en spookbeelden . Patiënten met keratoconus meestal een aantal mislukte pogingen om hun visie met optische correctie te verbeteren hebben gemaakt . Brillen en zachte contactlenzen kunnen werken voor een korte tijd, maar deze patiënten zal uiteindelijk harde contactlenzen nodig . Kopen van 2

Verzamel de anamnese . Specifieke risicofactoren zijn allergieën ( vooral degenen die de ogen ) , stijve dragen van contactlenzen en krachtig ogen wrijven .
3

Voer basisvisie testen . Zelfs milde keratoconus zal schuin astigmatisme show met minstens matige bijziendheid . Een keratometrie waarde van maximaal 45 dioptrieën is consistent met milde keratoconus , wordt 45-52 dioptrie beschouwd matige keratoconus en meer dan 52 dioptrieën ernstig keratometrie .
4

Let spanning lijnen in het diepe stroma in 40 procent van de matige gevallen van keratoconus en 60 procent van de ernstige gevallen . Het hoornvlies is eigenlijk littekens in 20 procent van de matige gevallen en dit cijfer stijgt tot 70 procent voor ernstige gevallen .
5

Bevestig de diagnose met een cornea topografie . Dit zal inferieure cornea steiler blijkt in 80 procent van de gevallen en centrale steiler in 15 procent van de gevallen . Andere soorten steiler of geen steiler helemaal zeldzaam .