Hoewel er voortdurende discussies en onderzoeken plaatsvinden op het gebied van oogvergroting en -verbeteringen, is het injecteren of creëren van een kunstmatige laag in de vorm van het tapetum lucidum voor het menselijk oog nog niet op grote schaal getest of ontwikkeld als een haalbare aanpak. Het injecteren van vreemde stoffen in het menselijk oog brengt aanzienlijke risico's met zich mee, waaronder mogelijke schade aan de gevoelige structuren van het oog.

Het tapetum lucidum, dat bij verschillende dieren wordt aangetroffen, is een reflecterende laag achter het netvlies die het zicht verbetert bij weinig licht. Het menselijk oog beschikt echter over zijn eigen mechanismen om het zicht bij weinig licht te verbeteren, en het rechtstreeks repliceren van de structuren van andere soorten hoeft zich niet noodzakelijkerwijs te vertalen naar mensen.

Onderzoekers onderzoeken een reeks technologieën en verbeteringen om het menselijk zicht te verbeteren en bepaalde defecten te corrigeren. Deze omvatten gentherapieën, stamcelbehandelingen en geavanceerde optische apparaten. Elke substantiële verandering of toevoeging aan het menselijk oog vereist echter grondig wetenschappelijk onderzoek, goedkeuring door regelgevende instanties en ethische overwegingen om de veiligheid en effectiviteit te garanderen.