Verschillende structuren helpen bij het verteren van koolhydraten:

1. Mond:Het proces van de vertering van koolhydraten begint in de mond. Het enzym amylase, dat wordt geproduceerd door de speekselklieren, breekt complexe koolhydraten af ​​in kleinere moleculen zoals dextrines en maltose.

2. Alvleesklier:De alvleesklier scheidt enzymen af, waaronder alfa-amylase, die koolhydraten verder afbreken tot kleinere suikers. Alfa-amylase zet het proces voort dat in de mond is begonnen en helpt koolhydraten in de dunne darm af te breken.

3. Dunne darm:In de dunne darm vindt de meeste vertering van koolhydraten plaats. Hier geeft de alvleesklier meer enzymen vrij, zoals maltase, sucrase en lactase. Deze enzymen breken specifieke koolhydraten af:

- Maltase:zet maltose (gevormd door de afbraak van zetmeel) om in glucose.

- Sucrase:breekt sucrose (tafelsuiker) af in glucose en fructose.

- Lactase:verteert lactose (suiker die voorkomt in melk en zuivelproducten) in glucose en galactose.

4. Darmvilli en microvilli:De dunne darm heeft talrijke vingerachtige uitsteeksels, villi genaamd, die het oppervlak vergroten voor de opname van voedingsstoffen. Elke villus is bekleed met microvilli, dit zijn microscopische uitsteeksels die het absorptievermogen van de dunne darm verder vergroten.

5. Brush Border Enzymen:De Brush Border is een laag enzymen die aanwezig zijn op het oppervlak van de darmvlokken. Deze enzymen omvatten lactase, sucrase en maltase, die betrokken zijn bij de uiteindelijke vertering van koolhydraten tot eenvoudige suikers.

Door deze structuren en de werking van verschillende enzymen worden koolhydraten afgebroken tot monosachariden (glucose, fructose, galactose) die efficiënt door het lichaam kunnen worden opgenomen en gebruikt voor energie en andere metabolische processen.