De dunne darm heeft verschillende structurele aanpassingen die hem helpen zijn functies efficiënt uit te voeren:

1. Vouwen (Plicae Circulares):De binnenwand van de dunne darm is bekleed met talrijke vouwen die plicae circulares worden genoemd. Deze plooien lopen loodrecht op de lengte van de darm en vergroten het oppervlak voor de opname van voedingsstoffen aanzienlijk.

2. Villi:De villi zijn vingerachtige uitsteeksels die het oppervlak van de plicae circulares dicht bedekken. Ze bevatten bloedvaten en lacteals (lymfatische vaten) die de opname van voedingsstoffen vergemakkelijken. De aanwezigheid van villi vergroot het absorptieoppervlak verder.

3. Microvilli (borstelrand):Elke villus is bedekt met nog kleinere uitsteeksels die microvilli of de penseelrand worden genoemd. Deze microscopisch kleine, haarachtige structuren bestaan ​​uit talrijke membraangebonden spijsverteringsenzymen die helpen bij het afbreken van koolhydraten, eiwitten en vetten in opneembare moleculen.

4. Darmcrypten:De darmcrypten zijn kleine depressies of flesvormige putten gelegen tussen de basis van de villi. Deze crypten bevatten stamcellen die zich delen en differentiëren om nieuwe epitheelcellen voor de villi te produceren. Dit proces zorgt voor een constante vernieuwing van de darmwand, waardoor een continue opname van voedingsstoffen mogelijk is.

Deze gespecialiseerde structuren – plicae circulares, villi, microvilli en darmcrypten – vergroten gezamenlijk het oppervlak van de dunne darm, waardoor het vermogen om voedingsstoffen efficiënt uit het verteerde voedsel te absorberen wordt gemaximaliseerd.