Wanneer gal in wisselwerking staat met calcium, kunnen de volgende componenten neerslaan:

1. Galpigmenten: Calciumionen kunnen zich binden aan galpigmenten, zoals bilirubine en biliverdine, waardoor onoplosbare verbindingen worden gevormd die uit de gal kunnen neerslaan. Dit kan leiden tot de vorming van galstenen, die voornamelijk uit calciumbilirubinaat bestaan.

2. Galzouten: Calciumionen kunnen zich ook binden aan galzouten, zoals cholaat en chenodeoxycholaat, waardoor hun oplosbaarheid wordt verminderd en ze uit de gal worden neergeslagen. Dit kan verder bijdragen aan de vorming van galstenen.

3. Fosfolipiden: Calciumionen kunnen interageren met fosfolipiden, een type lipide dat in gal wordt aangetroffen, om onoplosbare complexen te vormen. Deze complexen kunnen vervolgens uit de gal neerslaan en bijdragen aan de vorming van galstenen.

Het neerslaan van deze componenten kan plaatsvinden wanneer de gal oververzadigd raakt met calcium, wat kan worden beïnvloed door factoren zoals een hoge calciuminname, bepaalde medische aandoeningen en genetische factoren.